قسطمونى لاحقه‌سى | عزيز، صدّيق، مبارك قارداشلرم | 64
(4-194)

(أمين و كوچك خسرو فيضى‌نڭ بر فقره‌سيدر)
    خدمتِ قرآنيه‌ده بزى سبقت ايدن صادق، خالص، متين، وفاكار قارداشلريمزدن مبارك خسرو و رشدى گبى ذاتلر، رسالۀِ النور خادملرينه، وظيفه‌لرينڭ مقبوليتنه بر أماره اولارق إحسان اولنان بركت حقّنده متعدّد فقره‌لر يازمشلر. بز ده بو قارداشلريمزڭ فقره‌لرى گبى، بو ياقين زمانلرده برابر تظاهر ايدن، گورديگمز بعض حادثاتى قيد ايده‌جگز. نمونه ايچون يالڭز بر قسمنى بيان ايدرز.
    بريسى شودر كه: بو ياقىنده استاديمزله برابر قيره چيقمشدق. چاى ياپيلماسنى، هم ايكيشر چاى، هم اوچر شكرله ايچيلمه‌سنى أمر بيورديلر. هپمز، اوچر شكرله ايكيشر چاى ايچدك. يالڭز أمين قارداشمز بر شكر كنديسنه نقصان اولارق ايچمش. آقشام اوزرى، رسالۀِ النورڭ منبعِ إنتشارى اولان استاديمزڭ اوطه‌سنه گلدك. أمين، شكر قوطوسنه صرف اولونان شكرلرى قويمق ايسته‌مش، فقط قوطو سكز شكردن فضله آلمامش. أمين ”فسبحان اﷲ“ دير؛ اون يدى شكر يرينه قوطو سكز شكرله طولسون، دييه تعجّب ايتدك. ايشته بو واقعه، بزه شهود درجه‌سنده قناعت ويردى كه؛ بو سر رسالۀِ النوره، خادملرينه بر عنايتِ إلٰهيه و بر إلتفاتِ ربّانيه‌در.
    ايكنجيسى: ينه عين گونده بن، يعنى محمد فيضى، أوّلجه يازوب استاديمه تسليم ايتديگم هجماتِ ستّه رساله‌سنى بڭا ويرمك ايچون صاقلاديغى يردن آراركن، فوق المأمول بر صورتده بولنماز. بردن او آنده، عادتلرينڭ خلافنه اولارق هيچ وقوع بولما‌مش بر طرزده، بر حادثه ظهوريله، گوزلكلرينى بيراقه‌رق مرديوان طرفنه متوجّه اولورلر. عين وقتده رسالۀِ النورڭ إنتشارينه و خدمتنه ضرر ويرمك نيتيله جاسوس بر آدمڭ مرديوانه طوغرى، ظاهرًا زيارت مقصديله يوروديگى گورولور. استادڭ تلاشلى اولديغنى حسّ ايدر. استاد، اونڭ نظرينى اوته‌كى حادثۀِ بدنيه‌يه چويرر، اوڭا دير: ”گورويورسڭ كه بن معذورم، زيارتى باشقه گونه بيراق.“ او ده دونر، گيدر. هم محمد فيضى، هم هجماتِ ستّه، هم باشقه ايشلريمز او تجسّسدن قورتولدى.

سس يوق