قسطمونى لاحقه‌سى | قره طاغڭ بر ميوه‌سى | 256
(222-286)

  عزيز، صدّيق قارداشلرم!
    بردن روحمه گلمش بر أنديشه‌يى بيان ايدييورم
    أهلِ ضلالت، رسالۀِ النورڭ ألماس قلنجلرينه مقابله ايده‌مدكلرى ايچون، شاكردلرى ايچنده دردِ معيشت جهتندن و بهار موسمى غفلتندن إستفاده ايده‌رك؛ (مشربلر ويا حسّياتلرى مخالفتندن) ضعيف طمارلرى بولوب شاكردلر ايچنده‌كى تساندى صارصمق ايستدكلرينى حسّ ايتدم و آڭلادم. صاقين! چوق دقّت ايديڭز، ايچيڭزه بر مباينت دوشمه‌سين. إنسان خطادن خالى اولاماز، فقط توبه قپوسى آچيقدر. نفس و شيطان، سزى قارداشڭزه قارشى إعتراضه و حقلى اولارق تنقيده سَوق ايتديگى وقت ديىڭز كه: ”بز دگل بويله جزئى حقوقمزى، بلكه حياتمزى و حيثيتمزى و دنيوى سعادتمزى، رسالۀِ النورڭ أڭ قوّتلى رابطه‌سى اولان تسانده فدا ايتمگه مكلّفز. او بزه قزانديرديغى نتيجه إعتباريله دنيايه، أنانيته عائد هر شيئى فدا ايتمك وظيفه‌مزدر.“ دييوب نفسڭزى صوصديريڭز! مدارِ نزاع بر مسئله وارسه، مشورت ايديڭز. چوق صيقى طوتمايڭز، هركس بر مشربده اولماز. مسامحه ايله بربرينه باقمق، شيمدى ألزمدر.
    عموم قارداشلريمزه برر برر سلام ايدرز.
* * *
    عزيز، صدّيق قارداشلرم!
    جنابِ حقّه حدسز شكر اولسون كه؛ بو غفلت موسمى اولان بهارده و دردِ معيشت بلاسنده، رسالۀِ النور فتوحاتنده دوام ايدييور. إستانبولدن يازييورلر كه؛ اورايه گيدن، باشده خسروڭ معجزاتِ أحمديه‌سى اولارق، رساله‌لرى هر كيم گورمش و اوقومش ايسه، باشده فتوا أمينى على رضا اولارق هركس حيرت و إستحسان ايله ”بو طرزِ إفاده و إثبات و بيان، هيچ بر كتابده بولمامشز. بو شرائط ايچنده بويله أثرلر هيچ كيمسه‌يه ميسّر اولمامش.“ دييوب كمالِ إشتياق ايله قارشيلايورلر. و آنقره‌ده دنياجه يوكسك مقاملرده، عسكريه هيئتنده كمالِ إشتياق و تقدير ايله رسالۀِ النورى يازوب اوقوتديرييورلر. باشده مير آلاى محمد يمنى اولارق مهم عسكرى پاشالرى، ”رسالۀِ النور ايمان قورتاريجيدر“ دييه تقديركارانه تام تسليميتله اوقويوب إستفاده ايدييورلر. حتّى بوراده ده پك چوق آيرى آيرى طرزده رسالۀِ النور عليهنده ياپدقلرى دسيسه‌لر و تدبيرلر و شاكردلرى صوغوتمق و صارصمق پلانلرى، خصوصًا دردِ معيشت بلالرى، رسالۀِ النورڭ إنكشافنى طورديرمييور. گوندن گونه توسّع ايدييور. حتّى أڭ زياده هجوم ايدنلر دخى، پرده آلتنده إستفاده‌يه چاليشييورلر. جنابِ حقّه حدسز شكر اولسون كه، عنايتِ إلٰهيه و حمايتِ ربّانيه دوام ايدييور. فقط يالڭز أهمّيتلى بر پلانله، آيرى بر جبهه‌ده، متمرّد منافقلر طرفندن بر هجوم وار. چوق إحتياط و دقّت و ثبات و تساند لازمدر كه، تا اونلرڭ بو پلانى ده عقيم قالسين. پلان ده بودر
 

سس يوق