أزجمله: ايكى گون أوّل، إسمِ حكم نكته‌سنى اوقويان بر نقشى درويشى، گونشڭ و منظومه‌سنڭ بحثنى، رسالۀِ النور مسلگنه وجهِ تطبيقنى آڭلامامش. ديمش: ”بو ده أهلِ فن و قوزموغرافياجيلر گبى بحث ايدر“ توهّم ايتمش. يانمده اوڭا اوقوندى، آييلدى. ”بو بتون بتون باشقه‌در“ ديدى. ديمك قوزموغرافياجيلر گبى أهلِ فنّڭ أڭ صوڭ و گنيش نقطۀِ إستنادلرى و مدارِ غفلتلرى اولان پرده‌لرده نورِ أحديتى گوسترييور. اوراده ده دشمنلرينى تعقيب ايدييور. أڭ اوزاق تحصّنگاهلرينى بوزويور. هر يرده، حضوره بر يول گوسترييور. أگر گونشه قاچسه، اوڭا دير: ”او بر صوبه، بر لامبادر. اودوننى، غازياغنى ويرن كيمدر؟ بيل، آييل!“ باشنه وورور.
    هم كائناتى باشدن باشه آيينه‌لر حكمنده تجلّياتِ أسمايه مظهريتلرينى اويله گوسترييور كه، غفلتڭ إمكانى اولمايور. هيچ بر شى، حضوره مانع اولمايور. أهلِ طريقت و حقيقت گبى حضورِ دائمى قزانمق ايچون، كائناتى يا نفى ايتمك ويا اونوتمق، داها خاطره گتيرمه‌مك دگل؛ بلكه كائنات قدر گنيش بر مرتبۀِ حضورى قزانديرديغنى و گنيش و كلّى و دائمى كائنات وسعتنده بر عبوديت دائره‌سنى آچديغنى گوردم. داها وار. فقط شيمدى بو قدر يازديرلدى.