Meyvenin Onbirinci Mes’elesinin başı; bir meyvesi Cennet ve biri saadet-i ebediye, ve biri Rü’yetullah olan îmân şecere-i kudsiyesinin hadsiz küllî ve cüz’î meyvelerinden yüzer nümûneleri Risale-i Nur’da beyan ve hüccetlerle isbat edildiğinden, izahını "Sirâcünnur"a havâle edip küllî erkânının değil, belki cüz’î; ve cüzlerin, cüz’î ve hususi meyvelerinden birkaç nümune beyan edilecek.

Birisi: Bir gün bir duâda, "Ya Rabbi! Cebrâil, Mîkâil, İsrâfil, Azrâil hürmetlerine ve şefaatlerine, beni cin ve insin şerlerinden muhafaza eyle" meâlinde duâyı dediğim zaman, herkesi titreten ve dehşet veren Azrâil nâmını zikrettiğim vakit gayet tatlı ve tesellidâr ve sevimli bir hâlet hissettim. Elhamdülillâh dedim. Azrâili cidden sevmeğe başladım. Melâikeye îman rüknünün bu cüz’î ferdinin pek çok meyvelerinden yalnız bir cüz’i meyvesine gayet kısa bir işâret ederiz.