Asa-yı Musa | İkinci Hücceti İmaniye | 152
(143-155)
Bu âyetin bir nev’i tercümesi olan
tercümesidir. Yâni, âyet-i kerîme nazar-ı dikkati semânın zînetli ve güzel yüzüne çeviriyor. Tâ dikkat-i nazar ile, semânın yüzünde fevkalâde sükûnet içinde bir sükûtu görüp, bir Kadîr-i Mutlak’ın emir ve teshiriyle o vaziyeti aldığını anlasın. Yoksa eğer başıboş olsa idiler, birbiri içinde o dehşetli hadsiz ecrâm, o gâyet büyük küreler ve gâyet sür’atli hareketleriyle öyle bir velveleyi çıkarmak lâzım idi ki,
Səs yoxdur