Sözler | Otuzİkinci Söz | 590
(590-652)
OTUZİKİNCİ SÖZ

Şu Söz üç mevkıftır.

[Yirmiikinci Söz’ün Sekizinci Lem’asını îzah eden bir zeyildir. Mevcûdât-ı âlem, vahdâniyyete şehadet ettikleri ellibeş lisandan (ki: “Katre” Risalesi’nde onlara işaret edilmiş) birinci lisanına bir tefsirdir. Ve


âyetinin pek çok hakaikından, temsil libası giydirilmiş bir hakîkattır.]


BİRİNCİ MEVKIF


Bir Ramazan gecesinde, şu kelâm-ı tevhidînin onbir cümlesinin herbirinde birer tevhid mertebesi ve birer müjde bulunduğunu ve o mertebelerden yalnız


deki mânâyı, basit avâmın fehmine gelecek bir muhavere-i temsiliyye ve bir münazara-i faraziyye tarzında ve lisan-ı hali, lisan-ı kal sûretinde söylemiştim. Bana hizmet eden kıymetdar kardeşlerimin ve mescid arkadaşlarımın arzuları ve istemeleri üzerine o muhavereyi yazıyorum. Şöyle ki:

Səs yoxdur