Sözler | Lemeât | 745
(691-746)
Onunla bunu bildik ki mütefâvit derecede, kuvvet-i îman nisbetinde rûha bir hâlet verir. Cesed ruhla mültezdir, ruh vicdanla mütelezziz.
Bir saâdet-i âcile, vicdanda münderiçtir; bir firdevs-i mânevî, kalbinde mündemiçtir. Düşünmekse deşmektir; şuur ise, şiar-ı râz.
Şimdi ne kadar kalb îkaz edilirse, vicdan tahrik edilse, ruha ihsas verilse; lezzet ziyâde olur, hem de döner ateşi nur, şitâsı yaz.
Vicdanda firdevslerin kapıları açılır, dünya olur bir cennet. İçinde ruh-larımız, eder pervâz u perdâz, olur şehbâz u şehnâz, yelpez namaz u niyaz.
Ey aziz yoldaşım! Şimdi Allah’a ısmarladık. Gel, beraber bir dua ederiz, sonra da buluşmak üzere ayrılırız...
Səs yoxdur