اويله مى؟ أوت أمرِ {كُنْ فَيَكُونُ}ئه مالك بر سلطانِ جهانه عجز تذكره‌سيله إستناد ايدن بر آدمڭ نه پرواسى اولابيلير؟ زيرا أڭ مدهش بر مصيبت قارشيسنده {اِنَّا ِﷲِ وَ اِنَّا اِلَيْهِ رَاجِعُونَ} دييوب إطمئنانِ قلب ايله ربِّ رحيمنه إعتماد ايدر. أوت عارفِ بِاﷲ، عجزدن، مخافة اللّٰهدن تلذّذ ايدر. أوت خوفده لذّت واردر. أگر بر ياشنده‌كى بر چوجغڭ عقلى بولونسه و اوندن سؤال ايديلسه: ”أڭ لذيذ و أڭ طاتلى حالتڭ نه‌در؟“ بلكه دييه‌جك: ”عجزيمى، ضعفمى آڭلايوب، والده‌مڭ طاتلى طوقاتندن قورقه‌رق ينه والده‌مڭ شفقتلى سينه‌سنه صيغينديغم حالتدر.“ حالبوكه بتون والده‌لرڭ شفقتلرى، آنجق بر لمعۀِ تجلّئِ رحمتدر. اونڭ ايچوندر كه: كامل إنسانلر، عجزده و خوف اللّٰهده اويله بر لذّت بولمشلر كه؛ كندى حول و قوّتلرندن شدّتله تبرّى ايدوب، اللّٰهه عجز ايله صيغينمشلر. عجزى و خوفى، كنديلرينه شفاعتجى ياپمشلر.

ديگر علاج ايسه، شكر و قناعت ايله طلب و دعا و رزّاقِ رحيمڭ رحمتنه إعتماددر. اويله مى؟ أوت، بتون ير يوزينى بر سفرۀِ نعمت ايدن و بهار موسمنى بر چيچك دسته‌سى ياپان و او سفره‌نڭ ياننه قويان و اوستنه سرپن بر جوّادِ كريمڭ مسافرينه فقر و إحتياج، ناصل أليم و آغير اولابيلير؟ بلكه فقر و إحتياجى، خوش بر إشتها صورتنى آلير. إشتها گبى فقرڭ تزييدينه چاليشير. اونڭ ايچوندر كه: كامل إنسانلر، فقر ايله فخر ايتمشلر. صاقين ياڭليش آڭلامه! اللّٰهه قارشى فقرينى حسّ ايدوب يالوارمق ديمكدر. يوقسه فقرينى خلقه گوستروب، ديلنجيلك وضعيتنى آلمق ديمك دگلدر. و او بيلت، سند ايسه؛ باشده نماز اولارق أداءِ فرائض و تركِ كبائردر. اويله مى؟ أوت بتون أهلِ إختصاص و مشاهده‌نڭ و بتون أهلِ ذوق و كشفڭ إتّفاقيله؛ او اوزون و قراڭلقلى أبد الآباد يولنده زاد و ذخيره، ايشيق و براق؛ آنجق قرآنڭ أوامرينى إمتثال و نواهيسندن إجتناب ايله ألده ايديله‌بيلير. يوقسه فن و فلسفه، صنعت و حكمت، او يولده بش پاره ايتمز. اونلرڭ ايشيقلرى، قبرڭ قپوسنه قدردر.