حشرِ بهاريده گورويورز كه: بش آلتى گون ظرفنده كوچك و بيوك حيوانات و نباتاتدن اوچ يوز بيڭدن زياده أنواعى حشر ايدوب نشر ايدييور. بتون آغاجلرڭ، اوتلرڭ كوكلرينى و بر قسم حيوانلرى عينًا إحيا ايدوب إعاده ايدييور. باشقه‌لرينى عينيت درجه‌سنده بر مِثليت صورتنده ايجاد ايدييور. حالبوكه مادّةً فرقلرى پك آز اولان تخمجقلر او قدر قاريشمشكن، كمالِ إمتياز و تشخيص ايله او قدر سرعت و وسعت و سهولت ايچنده كمالِ إنتظام و ميزان ايله آلتى گون ويا آلتى هفته ظرفنده إحيا ايديلييور. هيچ قابل ميدر كه: بو ايشلرى ياپان ذاته بر شى آغير گله‌بيلسين، سماوات و أرضى آلتى گونده خلق ايده‌مه‌سين، إنسانى بر صيحه ايله حشر ايده‌مه‌سين؟ حاشا!

عجبا معجزنما بر كاتب بولونسه؛ حروفلرى يا بوزولمش ويا محو اولمش اوچ يوز بيڭ كتابى تك بر صحيفه‌ده قاريشديرمقسزين، غلطسز، سهوسز، نقصانسز، هپسنى برابر، غايت گوزل بر صورتده بر ساعتده يازارسه؛ بريسى سڭا ديسه: ”شو كاتب كندى تأليف ايتديگى سنڭ صويه دوشمش اولان كتابڭى، يڭيدن بر دقيقه ظرفنده حافظه‌سندن يازاجق.“ سن دييه‌بيلير ميسڭ كه، ”ياپاماز و اينانمام.“

وياخود بر سلطانِ معجزه‌كار، كندى إقتدارينى گوسترمك ايچون ويا عبرت و تنزّه ايچون بر إشارتله طاغلرى قالديرر، مملكتلرى تبديل ايدر، دڭزى قره‌يه چويرديگنى گورديگڭ حالده صوڭره گورسه‌ڭ كه؛ بيوك بر طاش دره‌يه يووارلانمش، او ذاتڭ كندى ضيافتنه دعوت ايتديگى مسافرلرڭ يولنى كسمش، گچه‌مييورلر. برى سڭا ديسه: ”او ذات، بر إشارتله او طاشى، نه قدر بيوك اولورسه اولسون قالديره‌جق ويا طاغيده‌جق. مسافرلرينى يولده بيراقميه‌جق.“ سن ديسه‌ڭ كه: ”قالديرماز ويا قالديره‌مز.“