سوزلر | اوننجى سوز | 132
(62-158)

عجبا بر تك آيتڭ بر تك إشارتى، گوزيمز اوڭنده علومِ إسلاميه‌ده متعدّد علمى، كونى حقيقتلرى ميوه ويرن بر كتابڭ بويله شهادتلريله و دعوالرى ايله، گونش گبى ظهور ايدن ايمانِ حشرى؛ حقيقتسز اولماسى گونشڭ إنكارى بلكه كائناتڭ عدمى گبى هيچ بر جهتِ إمكانى وار مى و يوز درجه محال و باطل اولماز مى؟ عجبا بر سلطانڭ بر تك إشارتى يالان اولمامق ايچون بعضًا بر اوردو حركت ايدوب چارپيشديغى حالده، او پك جدّى و عزّتلى سلطانڭ بيڭلر سوزلرى و وعدلرى و تهديدلرينى يالان چيقارمق هيچ بر جهتده قابل ميدر و حقيقتسز اولمق ممكن ميدر؟


عجبا اون اوچ عصرده فاصله‌سز اولارق حدسز روحلره، عقللره، قلبلره، نفسلره حق و حقيقت دائره‌سنده حكم ايدن، تربيه ايدن، إداره ايدن بو معنوى سلطانِ ذى‌شانڭ بر تك إشارتى بويله بر حقيقتى إثبات ايتمگه كافى ايكن، بيڭلر تصريحات ايله بو حقيقتِ حشريه‌يى گوستروب إثبات ايتدكدن صوڭره، او حقيقتى طانيميان بر أجهل أحمق ايچون جهنّم عذابى لازم گلمز مى و عينِ عدالت اولماز مى؟


هم برر زمانه و برر دوره حكم ايدن بتون سماوى صحفلرى و مقدّس كتابلرى دخى، بتون إستقباله و عموم زمانلره حكمران اولان قرآنڭ تفصيلاتله، ايضاحاتله، تكرار ايله بيان و إثبات ايتديگى حقيقتِ حشريه‌يى، عصرلرينه و زمانلرينه گوره او حقيقتى قطعى قبول ايله برابر، تفصيلاتسز و پرده‌لى و مختصر بر صورتده بيان، فقط قوّتلى بر طرزده إدّعا و إثباتلرى؛ قرآنڭ دعواسنى بيڭلر إمضا ايله تصديق ايدرلر.


بو بحثڭ مناسبتيله رسالۀِ مناجاتڭ آخرنده، ايمان‌ بِاليوم الآخر ركننه، سائر ركنلرڭ خصوصًا ”رُسُل“ و ”كُتُب“ڭ شهادتنى، مناجات صورتنده ذكر ايديلن پك قوّتلى و خلاصه‌لى و بتون أوهاملرى إزاله ايدن بر حجّتِ حشريه عينًا بورايه گيرييور. شويله كه: مناجاتده ديمش:


سس يوق