سوزلر | اوننجى سوز | 137
(62-158)

و مادام بو ماهيتده‌كى نوعِ بنى آدم، مزاج و خلقت إعتباريله غايت ضعيف و عاجز و غايت عجز و فقريله برابر حدسز إحتياجاتى و تألمّاتى اولديغى حالده، بتون بتون قوّتنڭ و إختيارينڭ فوقنده اولارق قوجه كُرۀِ أرضى، او نوعِ إنسانه لزومى بولونان هر نوع معدنلره مخزن و هر نوع طعاملره آنبار و نوعِ إنسانڭ خوشنه گيده‌جك هر چشيد ماللره بر دكّان صورتنه گتيرن، غايت قوّتلى و حكمتلى و شفقتلى بر متصرّف وار كه، بويله نوعِ إنسانه باقييور، بسله‌يور، ايستديگنى ويرييور.


و مادام بو حقيقتده‌كى بر ربّ؛ هم إنسانى سَور، هم كندينى إنسانه سَوْديرر، هم باقيدر، هم باقى عالملرى وار، هم عدالتله هر ايشى گورور و حكمتله هر شيئى ياپييور. هم بو قيصه حياتِ دنيويه‌ده و بو قيصه‌جق عمرِ بشرده و بو موقّت و فانى زمينده او حاكمِ أزلينڭ حشمتِ سلطنتى و سرمديتِ حاكميتى يرلشه‌مييور. و نوعِ إنسانده وقوع بولان و كائناتڭ إنتظامنه و عدالت و موازنه‌لرينه و حسنِ جمالنه منافى و مخالف چوق بيوك ظلملرى و عصيانلرى و ولى نعمتنه و اونى شفقتله بسله‌ينه قارشى إهانتلرى، إنكارلرى، كفرلرى بو دنياده جزاسز قالوب، غدّار ظالم، راحت ايله حياتنى و بيچاره مظلوم مشقّتلر ايچنده عمرلرينى گچيررلر. و عموم كائناتده أثرلرى گورونن شو عدالتِ مطلقه‌نڭ ماهيتى ايسه؛ ديريلمه‌مك صورتيله او غدّار ظالملرڭ و مأيوس مظلوملرڭ وفات ايچنده‌كى مساواتلرينه بتون بتون ضددر، قالديرماز، مساعده ايتمز!


و مادام ناصلكه كائناتڭ صاحبى، كائناتدن زمينى و زميندن نوعِ إنسانى إنتخاب ايدوب غايت بيوك بر مقام، بر أهمّيت ويرمش. اويله ده، نوعِ إنساندن دخى مقاصدِ ربوبيتنه توافق ايدن و كنديلرينى ايمان و تسليم ايله اوڭا سَوْديرن حقيقى إنسانلر اولان أنبياء و أولياء و أصفيايى إنتخاب ايدوب كندينه دوست و مخاطب ايده‌رك، اونلرى معجزه‌لر و توفيقلر ايله إكرام و دشمنلرينى سماوى طوقاتلر ايله تعذيب ايدييور.


سس يوق