سوزلر | اون دردنجى سوز | 231
(216-232)

ايشته گل! بلاهت و حماقتڭ نهايتسز درجه‌لرينه باق كه: يوز صحيفه ايله تعريف ايديلسه و حكمتلرى بيان ايديلسه آنجق تماميله بيلينه‌جك درين و گنيش بر حقيقتِ مجهوله‌يه بر نام طاقار؛ معلوم بر شى گبى: ”بو بودر“ دير. مثلا: ”گونشڭ بر مادّه‌سى، ألكتريقله چارپماسيدر. هم برر إرادۀِ كلّيه و برر إختيارِ عام و برر حاكميتِ نوعيه‌نڭ عنوانلرى بولونان و ”عادت اﷲ“ ناميله ياد ايديلن فطرى قانونلرڭ بريسنه، خصوصى و قصدى بر حادثۀِ ربوبيتى إرجاع ايدر. او إرجاع ايله، اونڭ نسبتنى إرادۀِ إختياريه‌دن كسر؛ صوڭره طوتار تصادفه، طبيعته حواله ايدر. أبو جهلدن زياده مضاعف بر أجهليت گوسترر. بر نفرڭ ويا بر طابورڭ ظفرلى حربنى بر نظام و قانونِ عسكريه‌يه إسناد ايدوب؛ قوماندانندن، پادشاهندن، حكومتندن و قصدى حركاتدن علاقه‌سنى كسر مِثللو عاصى بر ديوانه اولور. هم ميوه‌دار بر آغاجڭ بر چكردكدن ايجادى گبى، بر طيرناق قدر بر اودون پارچه‌سندن چوق معجزاتلى بر اوسته، يوز اوقّه مختلف طعاملرى، يوز آرشين مختلف قوماشلرى ياپسه؛ بر آدم او اودون پارچه‌سنى گوستروب ديسه: ”بو ايشلر، طبيعى و تصادفى اولارق بوندن اولمش.“ او اوسته‌نڭ خارقه صنعتلرينى، هنرلرينى هيچه اينديرسه، نه درجه بر حماقتدر. عينًا اويله ده...


سس يوق

سوزلر