سوزلر | اون بشنجى سوز | 242
(233-254)
اون بشنجى سوزڭ ذيلى

(يگرمى آلتنجى مكتوبڭ برنجى مبحثى)

بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ ❊ وَ اِنْ مِنْ شَيْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ

بِسْمِ اﷲِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

وَ اِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاﷲِ اِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

حجّة القرآن على الشيطان و حزبه... إبليسى إلزام، شيطانى إفحام، أهلِ طغيانى إسكات ايدن ”برنجى مبحث“: بى‌طرفانه محاكمه ايچنده شيطانڭ مدهش بر دسيسه‌سنى قطعى بر صورتده ردّ ايدن بر واقعه‌در. او واقعه‌نڭ مجمل بر قسمنى اون سنه أوّل لمعاتده يازمشدم. شويله كه:

بو رساله‌نڭ تأليفندن اون بر سنه أوّل رمضانِ شريفده إستانبول بايزيد جامعِ شريفنده حافظلرى ديڭله‌يوردم. بردن شخصنى گورمدم، فقط معنوى بر سس ايشيتدم گبى بڭا گلدى. ذهنمى كندينه چويردى. خيالاً ديڭله‌دم. باقدم كه، بڭا دير:

”سن، قرآنى پك عالى، چوق پارلاق گورييورسڭ. بى‌طرفانه محاكمه ايت، اويله باق. يعنى بر بشر كلامى فرض ايت باق... عجبا او مزيتلرى، او زينتلرى گوره‌جك ميسڭ؟“ ديدى. حقيقةً بن ده اوڭا آلداندم. بشر كلامى فرض ايدوب، اويله باقدم. گوردم كه: ناصل بايزيدڭ ألكتريق دوگمه‌سى چوريلوب سوندوريلنجه اورته‌لق قراڭلغه دوشر. اويله ده او فرض ايله قرآنڭ پارلاق ايشيقلرى گيزلنمگه باشلادى. او وقت آڭلادم كه، بنم ايله قونوشان شيطاندر. بنى ورطه‌يه يووارلانديرييور. قرآندن إستمداد ايتدم. بردن بر نور قلبمه گلدى. مدافعه‌يه قطعى بر قوّت ويردى. او وقت شويله‌جه شيطانه قارشى مناظره باشلادى.

سس يوق

سوزلر