برنجى طريق: بِالأصاله طوغريدن طوغرى‌يه برزخسز، حجابسزدر. شو يول، نبوّتڭ طريقنى تمثيل ايدر.

ايكنجى يول: برزخلر توسّط ايدر. آيينه و مظهرلرڭ قابليتلرى، شمسڭ جلوه‌لرينه برر رنك طاقييور. شو يول ايسه، ولايت مسلگنى تمثيل ايدر.

ايشته ”زهره“، ”قطره“، ”رشحه“ هر بريسى أوّلكى يولده دييه‌بيليرلر كه: ”بن عموم عالم گونشنڭ بر آيينه‌سى‌يم.“ فقط ايكنجى يولده اويله دييه‌مز. بلكه ”بن كندى گونشمڭ آيينه‌سى‌يم، وياخود نوعمه تجلّى ايدن گونشڭ آيينه‌سى‌يم“ دير. چونكه گونشى اويله طانييور. بتون عالمه باقار بر گونشى گوره‌ميور. حالبوكه او شخصڭ وياخود نوعنڭ ويا جنسنڭ گونشى، طار برزخ ايچنده محدود بر قيد آلتنده اوڭا گورونويور. حالبوكه قيدسز، برزخسز، مطلق گونشڭ آثارينى او مقيّد گونشه ويره‌ميور. چونكه بتون ير يوزينى ايصيتمق، تنوير ايتمك، عموم نباتات، حيواناتڭ حياتلرينى تحريك ايتمك و سيّاراتى أطرافنده دونديرمك گبى حشمتنما أثرلرى؛ او طار قيد و محدود برزخ ايچنده گورديگى گونشه، شهودِ قلبى ايله ويره‌ميور. بلكه او آثارِ عجيبه‌يى، أگر او شعورلى فرض ايتديگمز اوچ شى، او قيد آلتنده گورديگى گونشه ويرسه ده؛ صِرف عقلى و ايمانى بر طرزده و او مقيّد، عينِ مطلق اولديغنى بر تسليميت ايله ويره‌بيلير. فقط او، إنسان گبى عقللى فرض ايتديگمز ”زهره، قطره، رشحه“ شو حكملرى، يعنى پك بيوك آثارى گونشلرينه إسناد ايتمه‌لرى عقليدر، شهودى دگل. بلكه بعضًا حُكمِ ايمانيلرى، شهودِ كونيه‌لرينه مصادمه ايدر. پك گوچلكله اينانه‌بيليرلر.

ايشته حقيقته طار گلن و بعض كوشه‌لرنده حقيقتڭ أعضالرى گورونن و حقيقتله قاريشق شو تمثيل ايچنه اوچمز ده گيرملى‌يز. اوچمز ده كنديمزى ”زهره“، ”قطره“، ”رشحه“ فرض ايده‌جگز. زيرا اونلرده فرض ايتديگمز شعور كافى گلمييور. بز عقلمزى دخى اونلره قاتملى‌يز. يعنى اونلر مادّى گونشلرندن ناصل فيض آلييورلر، بز ده معنوى گونشمزدن اويله آلييورز، آڭلاملى‌يز.