سوزلر | يگرمى دردنجى سوز | 449
(440-484)

ايشته، سن أى دنيايى اونوتميان و مادّياته توغّل ايدن و نفسى كثافت پيدا ايدن آرقداش! سن ”زهره“ اول. ناصلكه او ”زهره“ چيچگى، ضياىِ شمسدن إنحلال ايتمش بر رنك آلييور. و او بر رنك ايچنده شمسڭ تمثالنى قاريشديروب كندينه زينتلى بر صورت گيديرييور. زيرا سنڭ إستعدادڭ دخى اوڭا بڭزر. هم شو أسبابه طالمش أسكى سعيد گبى مكتبلى فيلسوف ايسه، قمره عاشق اولان ”قطره“ اولسون كه؛ قمر، گونشدن آلديغى ضيا ظلّنى اوڭا ويرر و اونڭ گوز ببگنه بر نور ويرر. او ده او نور ايله پارلار. فقط او ”قطره“ او نور ايله يالڭز قمرى گورور. گونشى گوره‌مز، بلكه ايمانيله گوره‌بيلير. هم شو هر شيئى طوغريدن طوغرى‌يه جنابِ حقدن بيلير، أسبابى بر پرده تلقّى ايدر فقير آدم، او ده ”رشحه“ اولسون. اويله بر ”رشحه“ كه، كندى ذاتنده فقيردر. هيچ بر شيئى يوق كه، اوڭا طايانوب ”زهره“ گبى كندينه گوونسين. هيچ بر رنگى يوق كه، اونڭله گورونسون. باشقه شيلرى ده طانيمايور كه، اوڭا توجّه ايتسين. خالص بر صفوتى وار كه، طوغريدن طوغرى‌يه گونشڭ تمثالنى گوز ببگنده صاقلايور. شيمدى مادام بز بو اوچ شى يرينه گچدك. كنديمزه باقملى‌يز. بزده نه وار؟ نه ياپاجغز؟


ايشته باقييورز كه: بر ذاتِ كريم، إحسانيله بزى غايت درجه تزيين و تنوير و تربيه ايدييور. إنسان ايسه، إحسان ايدنه پرستش ايدر. پرستشه لايق اولانه، قربيت ايستر و گورمك طلب ايدر. اويله ايسه، هر بريمز إستعداديمزه گوره او محبّت جاذبه‌سيله سلوك ايده‌جگز. أى زهره‌مثال! سن گيدييورسڭ، فقط چيچك اولارق گيت. ايشته گيتدڭ. ترقّى ايده ايده، تا بر مرتبۀِ كلّيه‌يه گلدڭ. گويا بتون چيچكلرڭ حكمنه گچدڭ. حالبوكه زهره، كثيف بر آيينه‌در. اونده ضياده‌كى يدى رنك إنحلال و إنكسار ايدر. شمسڭ عكسنى گيزله‌ر. سن، سَوْديگڭ گونشڭ يوزينى گورمكده موفّق اولامازسڭ. چونكه قيدلى اولان رنكلر، خصوصيتلر طاغيتييور، پرده چكييور، گوستره‌ميور. سن شو حالده صورتلرڭ، برزخلرڭ اورته‌يه گيرمه‌سيله نشئت ايدن فراقدن قورتولامازسڭ. لٰكن بر شرط ايله قورتولابيليرسڭ كه، سن كندى نفسڭڭ محبّتنه طالمش اولان باشڭى قالديره‌سڭ و نفسڭ محاسنى ايله تلذّذ و إفتخار ايدن نظريڭى چكه‌سڭ، گوك يوزنده‌كى گونشڭ يوزينه آتاسڭ. هم باش آشاغى جلبِ رزق ايچون طوپراغه باقان يوزيڭى، يوقاريده‌كى شمسه چويره‌سڭ. چونكه سن، اونڭ آيينه‌سيسڭ. وظيفه‌ڭ، آيينه‌دارلقدر. بيلسه‌ڭ، بيلمسه‌ڭ، خزينۀِ رحمت قپوسى اولان طوپراق طرفندن سنڭ رزقڭ گله‌جكدر. أوت ناصل بر چيچك، گونشڭ كوچوجك بر آيينه‌سيدر. شو قوجه گونش دخى گوك دڭزنده شمسِ أزلينڭ ”نور“ إسمندن تجلّى ايدن بر لمعه‌نڭ قطره‌مثال بر آيينه‌سيدر. أى قلبِ إنسانى! سن، ناصل بر گونشڭ آيينه‌سى اولديغڭى بوندن بيل. بو شرطى ياپدقدن صوڭره كمالڭى بولورسڭ. فقط گونشى، نفس الأمرده ناصل ايسه اويله گوره‌مزسڭ. او حقيقتى، چيپلاق آڭلامازسڭ. بلكه سنڭ صفتلريڭڭ رنكلرى اوڭا بر رنك ويرر و كثافتلى دوربينڭ بر صورت طاقار. و قيدلى قابليتڭ بر قيد آلتنه آلير.


سس يوق