سوزلر | يگرمى بشنجى سوز | 529
(485-611)

بشنجى لمعه: قرآنڭ اُسلوب و ايجازنده‌كى جامعيتِ خارقه‌در. بونده ”بش ايشيق“ وار.


برنجى ايشيق: اُسلوبِ قرآنڭ او قدر عجيب بر جمعيتى وار كه، بر تك سوره، كائناتى ايچنه آلان بحرِ محيطِ قرآنى‌يى ايچنه آلير. بر تك آيت، او سوره‌نڭ خزينه‌سنى ايچنه آلير. آيتلرڭ چوغى، هر بريسى برر كوچك سوره، سوره‌لرڭ چوغى، هر بريسى برر كوچك قرآندر. ايشته شو، إعجازكارانه ايجازدن بيوك بر لطفِ إرشاددر و گوزل بر تسهيلدر. چونكه هركس، هر وقت قرآنه محتاج اولديغى حالده، يا غباوتندن ويا باشقه أسبابه بناءً هر وقت بتون قرآنى اوقوميان وياخود اوقومغه وقت و فرصت بولاميان آدملر، قرآندن محروم قالمامق ايچون؛ هر بر سوره، برر كوچك قرآن حكمنه، حتّى هر بر اوزون آيت، برر قيصه سوره مقامنه گچر. حتّى قرآن فاتحه‌ده، فاتحه دخى بسمله‌ده مندرج اولديغنه أهلِ كشف متّفقدرلر. شو حقيقته برهان ايسه، أهلِ تحقيقڭ إجماعيدر.


سس يوق

سوزلر