سوزلر | يگرمى بشنجى سوز | 565
(485-611)

هم كاه اولويور كه، أفعالِ اُخرويه‌سنى اويله بر طرزده ذكر ايدر كه؛ دنيوى نظائرلرينى إحساس ايتسين، تا إستبعاد و إنكاره ميدان قالماسين. مثلا: {اِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ} إلخ... و {اِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ} إلخ... و {اِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ} ايشته شو سوره‌لرده قيامت و حشرده‌كى إنقلاباتِ عظيمه‌يى و تصرّفاتِ ربوبيتى اويله بر طرزده ذكر ايدر كه؛ إنسان اونلرڭ نظيره‌لرينى دنياده، مثلا گوزده، بهارده گورديگى ايچون، قلبه دهشت ويروب عقله صيغميان او إنقلاباتى قولايجه قبول ايدر. شو اوچ سوره‌نڭ مئالِ إجماليسنه إشارت دخى پك اوزون اولور. اونڭ ايچون بر تك كلمه‌يى نمونه اولارق گوستره‌جگز. مثلا: {اِذَا الصُّّحُفُ نُشِرَتْ} كلمه‌سى إفاده ايدر كه: حشرده هركسڭ بتون أعمالى بر صحيفه ايچنده يازيلى اولارق نشر ايديلييور. شو مسئله، كندى كندينه چوق عجائب اولديغندن عقل اوڭا يول بولاماز. فقط سوره‌نڭ إشارت ايتديگى گبى حشرِ بهاريده باشقه نقطه‌لرڭ نظيره‌سى اولديغى گبى، شو نشرِ صحف نظيره‌سى پك ظاهردر. چونكه هر ميوه‌دار آغاجڭ، يا چيچكلى بر اوتڭ ده عمللرى وار، فعللرى وار، وظيفه‌لرى وار، أسماءِ إلٰهيه‌يى نه شكلده گوستره‌رك تسبيحات ايتمش ايسه عبوديتلرى وار. ايشته اونڭ بتون بو عمللرى تاريخِ حياتلريله برابر عموم چكردكلرنده، تخمجقلرنده يازيلوب باشقه بر بهارده، باشقه بر زمينده چيقار. گوسترديگى شكل و صورت لسانيله، غايت فصيح بر صورتده، آنالرينڭ و أصللرينڭ أعمالنى ذكر ايتديگى گبى؛ دال، بوداق، ياپراق، چيچك و ميوه‌لريله، صحيفۀِ أعمالنى نشر ايدر. ايشته گوزيمزڭ اوڭنده بو حكيمانه، حفيظانه، مدبّرانه، مربّيانه، لطيفانه شو ايشى ياپان اودر كه، دير: {اِذَا الصُّّحُفُ نُشِرَتْ}


سس يوق