سوزلر | يگرمى بشنجى سوز | 574
(485-611)

سوره‌نڭ باشنده، كفّار حشرى إنكار ايتدكلرندن قرآن اونلرى حشرڭ قبولنه مجبور ايتمك ايچون شويله‌جه بسطِ مقدّمات ايدر. دير: ”آيا، اوستڭزده‌كى سمايه باقمييور ميسڭز كه، بز نه كيفيتده، نه قدر منتظم، محتشم بر صورتده بنا ايتمشز. هم گورمييور ميسڭز كه؛ ناصل ييلديزلرله، آى و گونش ايله تزيين ايتمشز، هيچ بر قصور و نقصانيت بيراقمامشز. هم گورمييور ميسڭز كه، زمينى سزه نه كيفيتده سرمشز، نه قدر حكمتله تفريش ايتمشز. او يرده طاغلرى تثبيت ايتمشز، دڭزڭ إستيلاسندن محافظه ايتمشز. هم گورمييور ميسڭز، او يرده نه قدر گوزل، رنگارنك هر بر جنسدن چيفت خضرواتى، نباتاتى خلق ايتدك؛ يرڭ هر طرفنى او گوزللرله گوزللشديردك. هم گورمييور ميسڭز، نه كيفيتده سما جانبندن بركتلى بر صويى گوندرييورز. او صو ايله باغ و بوستانلرى، حبوباتى، يوكسك لذيذ ميوه‌لى خرما گبى آغاجلرى خلق ايدوب عباديمه رزقى اونڭله گوندرييورم، يتيشديرييورم. هم گورمييور ميسڭز؛ او صو ايله ئولمش مملكتى إحيا ايدييورم. بيڭلر دنيوى حشرلرى ايجاد ايدييورم. ناصل بو نباتاتى، قدرتمله بو ئولمش مملكتدن چيقارييورم؛ سزڭ حشرده‌كى خروجڭز ده بويله‌در. قيامتده أرض ئولوب، سز صاغ اولارق چيقه‌جقسڭز.“ ايشته شو آيتڭ إثباتِ حشرده گوسترديگى جزالتِ بيانيه (كه، بيڭدن بريسنه آنجق إشارت ايده‌بيلدك) نره‌ده؛ إنسانلرڭ بر دعوا ايچون سرد ايتدكلرى كلمات نره‌ده؟


سس يوق

سوزلر