بر زمان قلبمه گلدى، نه ايچون محيى الدينِ عربى گبى خارقه ذاتلر صحابه‌لره يتيشه‌ميورلر؟ صوڭره نماز ايچنده {سُبْحَانَ رَبِّىَ اْلاَعْلٰى} ديركن، شو كلمه‌نڭ معناسى إنكشاف ايتدى. تام معناسيله دگل، فقط بر پارچه حقيقتى گوروندى. قلبًا ديدم: كاشكه بر تك نمازه بو كلمه گبى موفّق اولسه ايدم، بر سنه عبادتدن داها ايى ايدى. نمازدن صوڭره آڭلادم كه؛ او خاطره و او حال، صحابه‌لرڭ عبادتده‌كى درجه‌لرينه يتيشيلمديگنه بر إرشاددر. أوت قرآنِ حكيمڭ أنواريله حاصل اولان او إنقلابِ عظيمِ إجتماعيده، أضداد بربرندن چيقوب آيريليركن؛ شرلر بتون توابعيله، ظلماتيله و تفرّعاتيله و خير و كمالات بتون أنواريله و نتائجيله قارشى قارشى‌يه گلوب، بر وضعيتده و مهيّج بر زمانده، هر ذكر و تسبيح، بتون معناسنڭ طبقاتنى طورفانده و طراوتلى و تازه و گنج بر صورتده إفاده ايتديگى گبى؛ او إنقلابِ عظيمڭ طرّاقه‌سى آلتنده اولان إنسانلرڭ بتون حسّياتنى، لطائفِ معنويه‌سنى اويانديرمش؛ حتّى وهم و خيال و سرّ گبى طويغولر هشيار و متيقّظ بر صورتده او ذكر، او تسبيحلرده‌كى متعدّد معنالرى كندى ذوقلرينه گوره آلير، أمر. ايشته شو حكمته بناءً بتون حسّياتلرى اويانيق و لطائفلرى هشيار اولان صحابه‌لر، أنوارِ ايمانيه و تسبيحيه‌يى جامع اولان كلماتِ مباركه‌يى ديدكلرى وقت، كلمه‌نڭ بتون معناسيله سويلر و بتون لطائفيله حصّه آليرلردى. حالبوكه او إنفلاق و إنقلابدن صوڭره، گيت گيده لطائف اويقويه و حواس او حقائق نقطه‌سنده غفلته دوشوب، او كلماتِ مباركه، ميوه‌لر گبى گيت گيده، الفت پرده‌سيله لطافتنى و طراوتنى غيب ايدر. عادتا سطحيلك هواسيله قورويور گبى، آز بر ياشلق قالييور كه؛ قوّتلى، تفكّرى بر عملياتله، آنجق أوّلكى حالى إعاده ايديله‌بيلير. ايشته بوندندر كه، قرق دقيقه‌ده بر صحابه‌نڭ قزانديغى فضيلته و مقامه، قرق گونده، حتّى قرق سنه‌ده باشقه‌سى آنجق يتيشه‌بيلير.