ايشته بو وضعيتده بر روح، فجر زماننده بر قديرِ ذو الجلالڭ، بر رحيمِ ذو الجمالڭ درگاهنه نياز ايله نماز ايله مراجعت ايدوب عرضحال ايتمك، توفيق و مدد ايستهمك نه قدر ألزم و پشيندهكى گوندوز عالمنده باشنه گلهجك، بلنه يوكلهنهجك ايشلرى، وظيفهلرى تحمّل ايچون نه قدر لزوملى بر نقطۀِ إستناد اولديغى بداهةً آڭلاشيلير.
و ظهر زماننده كه، او زمان، گوندوزڭ كمالى و زواله مَيلى و يومى ايشلرڭ آوانِ تكمّلى و مشاغلڭ تضييقندن موقّت بر إستراحت زمانى و فانى دنيانڭ بقاسز و آغير ايشلرڭ ويرديگى غفلت و سرسملكدن روحڭ تنفّسه إحتياج وقتى و إنعاماتِ إلٰهيهنڭ تظاهر ايتديگى بر آندر. روحِ بشر، او تضييقدن قورتولوب، او غفلتدن صيريلوب، او معناسز و بقاسز شيلردن چيقوب قيّومِ باقى اولان منعمِ حقيقينڭ درگاهنه گيدوب أل باغلايهرق، يكون نعمتلرينه شكر و حمد ايدوب و إستعانه ايتمك و جلال و عظمتنه قارشى ركوع ايله عجزينى إظهار ايتمك و كمالِ بى زوالنه و جمالِ بىمثالنه قارشى سجده ايدوب حيرت و محبّت و محويتنى إعلان ايتمك ديمك اولان ظهر نمازينى قيلمق؛ نه قدر گوزل، نه قدر خوش، نه قدر لازم و مناسب اولديغنى آڭلاميان إنسان، إنسان دگل...
عصر وقتنده كه او وقت، هم گوز موسمِ حزينانهسنى و إختيارلق حالتِ محزونانهسنى و آخر زمان موسمِ أليمانهسنى آڭديرر و خاطرلاتديرر. هم يومى ايشلرڭ نتيجهلنمسى زمانى، هم او گونده مظهر اولديغى صحّت و سلامت و خيرلى خدمت گبى نعمِ إلٰهيهنڭ بر يكونِ عظيم تشكيل ايتديگى زمانى، هم او قوجه گونشڭ اُفوله مَيل ايتمسى إشارتيله؛ إنسان بر مسافر مأمور و هر شى گچيجى، بى قرار اولديغنى إعلان ايتمك زمانيدر. شيمدى أبديتى ايستهين و أبد ايچون خلق اولنان و إحسانه قارشى پرستش ايدن و فراقدن متألّم اولان روحِ إنسان، قالقوب آبدست آلوب شو عصر وقتنده ايكندى نمازينى قيلمق ايچون قديمِ باقى و قيّومِ سرمدينڭ درگاهِ صمدانيهسنه عرضِ مناجات ايدهرك، زوالسز و نهايتسز رحمتنڭ إلتفاتنه إلتجا ايدوب، حسابسز نعمتلرينه قارشى شكر و حمد ايدهرك، عزّتِ ربوبيتنه قارشى ذليلانه ركوعه گيدوب، سرمديتِ الوهيتنه قارشى محويتكارانه سجده ايدهرك، حقيقى بر تسلّئِ قلب، بر راحتِ روح بولوب حضورِ كبرياسنده كمربستۀِ عبوديت اولمق ديمك اولان عصر نمازينى قيلمق، نه قدر علوى بر وظيفه، نه قدر مناسب بر خدمت، نه قدر يرنده بر بورجِ فطرت أدا ايتمك، بلكه غايت خوش بر سعادت ألده ايتمك اولديغنى؛ إنسان اولان آڭلار