برنجى نقطه: او زمان، او زمينده‌كى كفّارڭ غايت شديد درجه‌ده عنادلرى، تاريخًا معلوم و مشهور اولديغى حالده؛ قرآنِ حكيمڭ {وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ} ديمه‌سيله شو وقعه‌يى عموم عالمه إخبار ايتديگى حالده؛ قرآنى إنكار ايدن او كفّاردن هيچ بر كيمسه، شو آيتڭ تكذيبنه، يعنى إخبار ايتديگى شو واقعه‌نڭ إنكارينه آغز آچمامشلر. أگر او زمانده او حادثه، او كفّارجه قطعى و واقع بر حادثه اولماسه ايدى؛ شو سوزى سررشته ايده‌رك، غايت دهشتلى بر تكذيبه و پيغمبرڭ إبطالِ دعواسنه هجوم گوستره‌جكلردى. حالبوكه شو وقعه‌يه دائر سِيَر و تاريخ، او وقعه ايله مناسبتدار كفّارڭ عدمِ وقوعنه دائر هيچ بر شيئنى نقل ايتمه‌مشلردر. يالڭز {وَ يَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ} آيتنڭ بيان ايتديگى گبى، تاريخجه منقول اولان شودر كه: او حادثه‌يى گورن كفّار، ”سحردر“ ديمشلر و ”بزه سحر گوستردى. أگر سائر طرفلرده‌كى كروان و قافله‌لر گورمشلرسه حقيقتدر. يوقسه بزه سحر ايتمش.“ ديمشلر. صوڭره صباحلين يمن و باشقه طرفلردن گلن قافله‌لر إخبار ايتديلر كه: ”بويله بر حادثه‌يى گوردك.“ صوڭره كفّار، فخرِ عالم (ع‌ص‌م) حقّنده (حاشا) ”يتيمِ أبو طالبڭ سحرى، سمايه ده تأثير ايتدى.“ ديديلر.

ايكنجى نقطه: سعدِ تفتازانى گبى أعاظمِ محقّقينڭ أكثرى ديمشلر كه: إنشقاقِ قمر؛ پارمقلرندن صو آقماسى عموم بر اوردويه صو ايچيرمسى، جامعده خطبه اوقوركن طايانديغى قورو ديرگڭ مفارقتِ أحمديه‌دن (ع‌ص‌م) آغلامه‌سى عموم جماعتڭ ايشيتمه‌سى گبى متواتردر. يعنى، اويله طبقه‌دن طبقه‌يه بر جماعتِ كثيره نقل ايتمشدر كه، كذبه إتّفاقلرى محالدر. هاله گبى مشهور بر قويروقلى ييلديزڭ بيڭ سنه أوّل چيقماسى گبى متواتردر. گورمديگمز سَرَنديب آطه‌سنڭ وجودى گبى تواترله وجودى قطعيدر، ديمشلر. ايشته بويله غايت قطعى و شهودى مسائلده تشكيكاتِ وهميه ياپمق، عقلسزلقدر. يالڭز محال اولمامق كافيدر. حالبوكه شقِّ قمر، بر وولقانله إنشقاق ايدن بر طاغ گبى ممكندر.