مكتوبات | اون طوقوزنجى مكتوب | 295
(128-315)

اوچنجى نقطه: معجزه دعواىِ نبوّتڭ إثباتى ايچون، منكِرلرى إقناع ايتمك ايچوندر، إجبار ايتمك ايچون دگلدر. اويله ايسه دعواىِ نبوّتى ايشيدنلر ايچون، إقناع ايده‌جك بر درجه‌ده معجزه گوسترمك لازمدر. سائر طرفلره گوسترمك وياخود إجبار درجه‌سنده بر بداهتله إظهار ايتمك، حكيمِ ذو الجلالڭ حكمتنه منافى اولديغى گبى، سرِّ تكليفه دخى مخالفدر. چونكه ”عقله قپو آچمق، إختيارى ألندن آلمامق“ سرِّ تكليف إقتضا ايدييور. أگر فاطرِ حكيم، إنشقاقِ قمرى، فيلسوفلرڭ هوساتنه گوره بتون عالمه گوسترمك ايچون بر ايكى ساعت اويله بيراقسه ايدى و بشرڭ عموم تاريخلرينه گچسه ايدى، او وقت سائر حادثاتِ سماويه گبى يا دعواىِ نبوّته دليل اولمازدى و رسالتِ أحمديه‌يه (ع‌ص‌م) خصوصيتى قالمازدى وياخود بداهت درجه‌سنده اويله بر معجزه اولاجقدى كه، عقلى إجبار ايده‌جك، عقلڭ إختيارينى ألندن آلاجق، ايستر ايسته‌مز نبوّتى تصديق ايده‌جك. أبو جهل گبى كومور روحلى، أبو بكرِ الصدّيق گبى ألماس روحلى آدملر بر سويه‌ده قالوب، سرِّ تكليف ضايع اولاجقدى. ايشته بو سرّ ايچوندر كه: هم آنى، هم گيجه، هم وقتِ غفلت، هم إختلافِ مطالع و سيس و بلوط گبى سائر موانعى پرده ايده‌رك عموم عالمه گوستريلمدى وياخود تاريخلره گچيرلمدى.


دردنجى نقطه: شو حادثه، گيجه وقتى هركس غفلتده ايكن آنى بر صورتده وقوع بولديغندن أطرافِ عالمده ألبته گورولميه‌جك. بعض أفراده گورونسه ده، گوزينه اينانميه‌جق. اينانديرسه ده، ألبته بويله مهمّ بر حادثه، خبرِ واحد ايله تاريخلره باقى بر سرمايه اولميه‌جق.


بعض كتابلرده ”قمر ايكى پارچه اولدقدن صوڭره يره اينمش“ علاوه‌سى ايسه، أهلِ تحقيق ردّ ايتمشلر. ”شو معجزۀِ باهره‌يى قيمتدن دوشورمك نيّتيله، بلكه بر منافق إلحاق ايتمش.“ ديمشلر.

سس يوق