مكتوبات | يگرمنجى مكتوب | 342
(316-367)

شو حقيقته شاهدِ قاطع، شو كائناتڭ زوال و فناسيدر. يعنى موجودات وجودلريله، حياتلريله ناصلكه او حىِّ لا يموتڭ حياتنه و او حياتڭ وجوبِ وجودينه دلالت و شهادت ايدرلر (حاشيه)؛ اويله ده: موتلريله، زواللريله او حياتڭ بقاسنه، سرمديتنه دلالت ايدر و شهادت ايدرلر. چونكه موجودات زواله گيتدكدن صوڭره، آرقه‌لرنده ينه كنديلرى گبى حياته مظهر اولوب يرلرينه گلدكلرندن گوسترييور كه؛ دائمى بر ذى‌حيات وار كه، متماديًا جلوۀِ حياتى تازه‌لنديرييور. ناصلكه گونشه قارشى جريان ايدن بر نهرڭ يوزنده قبارجقلر پارلار گيدر. گلنلر عين پارلامايى گوستروب، طائفه طائفه آرقه‌سنده پارلايوب سونوب گيدر. بو سونمك، پارلامق وضعيتيله؛ يوكسك دائمى بر گونشڭ دوامنه دلالت ايدرلر. اويله ده، شو موجوداتِ سيّاره‌ده‌كى حيات و موتڭ دگيشمه‌لرى و مناوبه‌لرى، بر حىِّ باقينڭ بقا و دوامنه شهادت ايدرلر.


أوت شو موجودات آيينه‌لردر. فقط ظلمت نوره آيينه اولديغى گبى، هم قراڭلق نه درجه شدّتلى ايسه او درجه نورڭ پارلاماسنى گوسترديگى گبى، چوق جهتلرله ضدّيت نقطه‌سنده آيينه‌دارلق ايدرلر. مثلا: ناصلكه موجودات عجزيله قدرتِ صانعه آيينه‌دارلق ايدر، فقريله غناسنه آيينه‌دار اولور. اويله ده، فناسيله بقاسنه آيينه‌دارلق ايدر. أوت زمينڭ يوزى و يوزنده‌كى أشجارڭ قيشده‌كى وضعيتِ فقيرانه‌لرى و بهارده شعشعه‌پاش اولان ثروت و غنالرى غايت قطعى بر صورتده، بر قديرِ مطلق و غنىِّ على الإطلاقڭ قدرت و رحمتنه آيينه‌دارلق ايدر. أوت بتون موجودات، گويا لسانِ حال ايله، اُوَيس القرانى گبى شويله مناجات ايدرلر؛ ديرلر كه


---------------------------------------------


(حاشيه : حضرتِ إبراهيم عليه السلامڭ نمروده قارشى إماته و إحياده گونشڭ طلوع و غروبنه إنتقالى، جزئى إماته و إحيادن كلّى إماته و إحيايه انتقالدر و بر ترقّيدر. او دليلڭ أڭ پارلاق و أڭ گنيش دائره‌سنى گوسترمكدر. يوقسه بر قسم أهلِ تفسيرڭ ديدكلرى گبى، خفى دليلى بيراقوب، ظاهر دليله چيقمق دگلدر

سس يوق