مكتوبات | يگرمى سكزنجى مكتوب | 496
(492-559)

ايشته عموم عوام ايچون دخى بر نوع ولايته مظهريت وار كه، رؤياىِ صادقه‌ده، أوليا گبى، غيبى و إستقبالى اولان شيلرى گورويورلر. أوت اويقو ناصلكه عوام ايچون رؤياىِ صادقه جهتنده بر مرتبۀِ ولايت حكمنده‌در؛ اويله ده عموم ايچون، غايت گوزل و محتشم بر سينه‌ماءِ ربّانيه‌نڭ سيرانگاهيدر. فقط گوزل أخلاقلى گوزل دوشونور. گوزل دوشونن، گوزل لوحه‌لرى گورور. فنا أخلاقلى فنا دوشونديگندن، فنا لوحه‌لرى گورور. هم هركس ايچون، عالمِ شهادت ايچنده، عالمِ غيبه باقان بر پنجره‌در. هم مقيّد و فانى إنسانلر ايچون، ساحۀِ إطلاق بر ميدان و بر نوع بقايه مظهر و ماضى و مستقبل، حال حكمنده بر تماشاگاهدر. هم تكاليفِ حياتيه آلتنده أزيلن و مشقّت چكن ذى‌روحلرڭ إستراحتگاهيدر. ايشته بو گبى سرلر ايچوندر كه، قرآنِ حكيم {وَ جَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا} نوعنده‌كى آيتلرله، حقيقتِ نوميه‌يى أهمّيتله درس ويرييور.


آلتنجيسى و أڭ مهمّى: رؤياىِ صادقه بنم ايچون حقّ اليقين درجه‌سنه گلمش و پك چوق تجرباتمله، قدرِ إلٰهينڭ هر شيئه محيط اولديغنه بر حجّتِ قاطع حكمنه گچمشدر. أوت بو رؤيالر، بنم ايچون خصوصًا بو بر قاچ سنه ظرفنده او درجه‌يه گلمشدر كه؛ مثلا يارين باشمه گله‌جك أڭ كوچك حادثات و أڭ أهمّيتسز معاملات و حتّى أڭ عادى محاورات يازيلى اولديغنى و داها گلمه‌دن معيّن اولديغنى و گيجه‌ده اونلرى گورمكله، ديلم ايله دگل، گوزم ايله اوقوديغم بڭا قطعى اولمشدر. بر دگل، يوز دگل، بلكه بيڭ دفعه؛ گيجه‌ده، هيچ دوشونمديگم حالده گورديگم بعض آدملر وياخود سويله‌ديگم مسئله‌لر، او گيجه‌نڭ گوندوزنده آز بر تعبير ايله عينًا چيقييور. ديمك أڭ جزئى حادثات وقوعه گلمه‌دن أوّل هم مقيّددر، هم يازيلمشدر. ديمك تصادف يوق، حادثات باشى‌بوش گلمييور، إنتظامسز دگللردر.


سس يوق