مكتوبات | يگرمى طوقوزنجى مكتوب | 570
(560-665)

قلب و خيال، او نُونِ نَعْبُدُدن چيقدقدن صوڭره، عقل قارشيلرينه چيقدى، ديدى: ”بن ده حصّه ايسترم. سزڭ گبى اوچامام. آياقلرم دليلدر، حجّتدر. عين {نَعْبُدُ} و {نَسْتَعِينُ} ده، معبود و مستعان اولان خالقه گيدن يولى گوسترمك لازمدر كه، سزڭ ايله گله‌بيله‌يم.“


او وقت قلبه شويله گلدى كه: دى او متحيّر عقله:


باق كائناتده‌كى بتون موجوداته؛ ذى‌حيات اولسون، جامد اولسون، كمالِ إطاعت و إنتظام ايله وظيفه صورتنده عبوديتلرى وار. بر قسمى شعورسز، حسسز اولدقلرى حالده، غايت شعوركارانه، إنتظام‌پرورانه و عبوديتكارانه وظيفه گورويورلر. ديمك بر معبودِ بِالحق و بر آمرِ مطلق واردر كه، بونلرى عبادته سَوق ايدوب إستخدام ايدييور.


هم باق، بتون موجوداته، خصوصًا ذى‌حيات اولانلره.. هر برينڭ غايت كثرتلى و غايت متنوّع إحتياجاتى وار و وجود و بقاسنه لازم پك كثرتلى، مختلف مطلوبلرى وار؛ أڭ كوچگنه أللرى اولاشماز، قدرتلرى يتيشمز. حالبوكه او حدسز مطلبلرى، اومماديغى يردن، وقتِ مناسبده، منتظمًا اونلرڭ أللرينه ويريلييور و بِالمشاهده گورونويور.


ايشته شو موجوداتڭ بو حدسز فقر و إحتياجاتى و بو فوق العاده إعاناتِ غيبيه و إمداداتِ رحمانيه بِالبداهه گوسترر كه: بر غنىِّ مطلق و كريمِ مطلق و قديرِ مطلق اولان بر حامى و رازقلرى واردر كه، هر شى و هر ذى‌حيات اوندن إستعانه ايدر، مدد بكله‌يور. معنًا {اِيَّاكَ نَسْتَعِينُ} دير. او وقت عقل، ” آمنّا و صدّقنا“ ديدى.

سس يوق