أى قارداشلرم و أى خدمتِ قرآنده آرقداشلرم! بو حبِّ جاه جهتندن گلن دسّاس أهلِ دنيانڭ خفيه‌لرينه ويا أهلِ ضلالتڭ پروپاغنده‌جيلرينه ويا شيطانڭ شاكردلرينه دييڭز كه: ”أوّلا رضاىِ إلٰهى و إلتفاتِ رحمانى و قبولِ ربّانى اويله بر مقامدر كه؛ إنسانلرڭ توجّهى و إستحسانى، اوڭا نسبةً بر ذرّه حكمنده‌در. أگر توجّهِ رحمت وارسه، يتر. إنسانلرڭ توجّهى؛ او توجّهِ رحمتڭ إنعكاسى و گولگه‌سى اولمق جهتيله مقبولدر، يوقسه آرزو ايديله‌جك بر شى دگلدر.. چونكه قبر قپوسنده سونر، بش پاره ايتمز!“

حبِّ جاه حسّى أگر صوصديريلمازسه و إزاله ايديلمزسه، يوزينى باشقه جهته چويرمك لازمدر. شويله كه:

ثوابِ اُخروى ايچون، دعالرينى قزانمق نيّتيله و خدمتڭ حسنِ تأثيرى نقطه‌سنده گله‌جك تمثيلده‌كى سرّه بناءً، بلكه او حسّڭ مشروع بر جهتى بولونور. مثلا: آياصوفيه جامعى، أهلِ فضل و كمالدن مبارك و محترم ذاتلرله طولو اولديغى بر زمانده، تَكْ تُكْ، صوفه‌ده و قپوده هايلاز چوجقلر و سرسرى أخلاقسزلر بولونوب جامعڭ پنجره‌لرينڭ اوستنده و ياقيننده أجنبيلرڭ أگلنجه‌پرست سيرجيلرى بولونسه، بر آدم او جامع ايچنه گيروب و او جماعت ايچنه داخل اولسه؛ أگر گوزل بر صدا ايله شيرين بر طرزده قرآندن بر عشر اوقوسه، او وقت بيڭلر أهلِ حقيقتڭ نظرلرى اوڭا دونر، حسنِ توجّهله، معنوى بر دعا ايله، او آدمه بر ثواب قزانديررلر. يالڭز، هايلاز چوجقلرڭ و سرسرى ملحدلرڭ و تَكْ تُكْ أجنبيلرڭ خوشنه گيتميه‌جك. أگر او مبارك جامعه و او معظّم جماعت ايچنه او آدم گيرديگى وقت، سفلى و أدبسزجه فحشه عائد شرقيلرى باغيروب چاغيرسه، رقص ايدوب ظيبلاسه؛ او وقت او هايلاز چوجقلرى گولديره‌جك، او سرسرى أخلاقسزلرى فحشياته تشويق ايتديگى ايچون خوشلرينه گيده‌جك و إسلاميتڭ قصورينى گورمكله متلذّذ اولان أجنبيلرڭ إستهزاكارانه تبسّملرينى جلب ايده‌جك. فقط عموم او معظّم و مبارك جماعتڭ بتون أفرادندن، بر نظرِ نفرت و تحقير جلب ايده‌جكدر. أسفلِ سافلينه سقوط درجه‌سنده نظرلرنده آلچاق گورونه‌جكدر.