مكتوبات | يگرمى طوقوزنجى مكتوب | 601
(560-665)

”يوز بيڭلر إحتمالدن بر إحتمال دگل، يوزدن يوز إحتمال ايله بر هلاكت گلسه؛ ذرّه قدر عقلمز وارسه، قورقوب، اونى بيراقوب قاچميه‌جغز!“ چونكه مكرّر تجربه‌لرله گورولمش و گورولويور كه: بيوك قارداشنه وياخود استادينه تهلكه زماننده إهانت ايدنلرڭ، گلن بلا أڭ أوّل اونلرڭ باشنده پاطلار. هم مرحمتسزجه‌سنه اونلره جزا ويريلمش و آلچاق نظريله باقيلمش. هم جسدى ئولمش، هم روحى ذلّت ايچنده معنًا ئولمش. اونلره جزا ويرنلر، قلبلرنده بر مرحمت حسّ ايتمزلر. چونكه ديرلر: ”بونلر مادام كنديلرينه صادق و مشفق استادلرينه خائن چيقديلر؛ ألبته چوق آلچاقدرلر، مرحمته دگل تحقيره لايقدرلر.“

سس يوق

مكتوبات