هم أى قارداشلرم! چوغڭز عسكرلك ايتمشسڭز. ايتمه‌ينلر ده ألبته ايشيتمشلردر. ايشيتمه‌ينلر ده بندن ايشيتسينلر كه: ”أڭ زياده ياره‌لانانلر، سپرينى بيراقوب قاچانلردر. أڭ آز ياره آلانلر، سپرنده ثبات ايدنلردر!“ {قُلْ اِنَّ الْمَوْتَ الَّذِى تَفِرُّونَ مِنْهُ فَاِنَّهُ مُلاَقِيكُمْ} معناىِ إشاريسيله گوسترييور كه: ”فرار ايدنلر، قاچمه‌لريله ئولومى داها زياده قارشيلايورلر!“

اوچنجى دسيسۀِ شيطانيه: طمع يوزندن چوقلرينى آولايورلر.

قرآنِ حكيمڭ آيات و بيّناتندن إستفاضه ايتديگمز قطعى برهانلرله چوق رساله‌لرده إثبات ايتمشز كه: ”مشروع رزق، إقتدار و إختيارڭ درجه‌سنه گوره دگل؛ بلكه عجز و إفتقارڭ نسبتنده گلييور.“ بو حقيقتى گوسترن حدسز إشارتلر، أماره‌لر، دليللر واردر. أزجمله:

بر نوع ذى‌حيات و رزقه محتاج اولان أشجار يرنده طوروب، اونلرڭ رزقلرى اونلره قوشوب گلييور. حيوانات حرص ايله رزقلرينڭ پشنده قوشدقلرندن، آغاجلر گبى مكمّل بسلنمييورلر.

هم حيوانات نوعندن باليقلرڭ أڭ آبدال، إقتدارسز و قوم ايچنده بولونديغى حالده مكمّل بسلنمه‌سى و عموميتله سميز اولارق گورونمسى؛ مايمون و تيلكى گبى ذكى و مقتدر حيوانات، سوءِ معيشتندن آليز و ضعيف اولماسى، گوسترييور كه: واسطۀِ رزق؛ إقتدار دگل، إفتقاردر.

هم إنسانى اولسون حيوانى اولسون بتون ياورولرڭ حسنِ معيشتى و سوت گبى خزينۀِ رحمتڭ أڭ لطيف بر هديه‌سى، اومولمدق بر طرزده اونلره ضعف و عجزلرينه شفقةً إحسان ايديلمسى و وحشى جاناوارلرڭ ضيقِ معيشتلرى دخى گوسترييور كه: وسيلۀِ رزقِ حلال؛ عجز و إفتقاردر، ذكا و إقتدار دگلدر.