قسطمونى لاحقه‌سى | قره طاغڭ بر ميوه‌سى | 277
(222-286)

هم پدر هم والده، تناسل قانوننده‌كى وظيفه‌ده چكدكلرى چوق مشقّت و گوردكلرى چوق خدمته مقابل؛ يالڭز ولدڭ دنياده كمالِ حرمت و إطاعتله شفقتلرينه و خدمتلرينه بدل خالص بر حرمت و صادقانه بر إطاعت و وفاتلرندن صوڭره صلاحتيله و خيراتيله و دعالريله اونلرڭ دفترِ أعمالنه حسنات يازديرمق و اون بش سنه‌دن أوّل معصومًا ئولمش ايسه اونلره قيامتده شفاعتجى اولمق و جنّتده اونلرڭ قوجاغنده سويملى بر چوجق اولمقدر. شيمدى ايسه تربيۀِ إسلاميه يرينه ميمسز مدنيت تربيه‌سى يوزندن، اوندن بلكه يگرميدن بلكه قرقدن بر چوجق، آنجق پدر و والده‌سنڭ چوق أهمّيتلى خدمت و شفقتلرينه مقابل مذكور وضعيتِ فرزندانه‌يى گوسترر. متباقيسى أنديشه‌لرله شفقتلرينى دائما رنجيده ايده‌رك، او حقيقى و صادق دوستلر اولان پدر و والده‌سنه وجدان عذابى چكديرر و آخرتده ده دعواجى اولور: ”نه‌دن بنى ايمانله تربيه ايتدرمديڭز؟“ شفاعت يرنده، شكواجى اولور.
    ايكنجى مسئله: دونكى گون، بش توافقِ لطيفه‌دن قطعى بر قناعت بزه گلدى كه؛ أڭ جزئى و أهمّيتسز ايشلريمزده ده عنايتكارانه بر دقّت آلتنده‌يز.
    برنجيسى: بن قپويه چيقديغم وقت، مأمولڭ خلافنه رسالۀِ النور شاكردلرندن درت دانه أحمدلر (بڭا علاقه‌دار برر مقصدى ياپه‌جق) بردن برابر قپويه گلدىلر. ايكى دانه كويلردن، ايكيسى ده بوراده آيرى آيرى محلّه‌لردن.
    هم ينه رسالۀِ النورڭ مهم بر طلبه‌سى كور اوغلى أحمده بر مقدار يوغرت، هم تبرّك، هم تعيين اولارق ويردك. داها ألنده يوغردى طوتاركن، رسالۀِ النورڭ معصوم طلبه‌لرندن حلمى‌نڭ مخدومى أحمد، ألنده اوته‌كى أحمده ويرديگم مقدار يوغرتله قپويى آچدى. رسالۀِ النور طلبه‌لرندن آلتى أحمدڭ بر گونده بو چشيد توافقاتى تصادفه بڭزه‌مز، بلكه او أحمدلره نظرِ دقّتى جلب ايدن بر إشارتدر.
    ايكنجيسى: مهاجر، فقير بر قادين بندن بر تبرّك ايستدى. بن ده بر گوملك ويردم. بش دقيقه صوڭره، عين إسمده بر قادين، بر گوملگى بڭا قبول ايتديرمك ايچون مهم بر واسطه‌يى بولوب گوندردى. توافق خاطرى ايچون قبول ايتدم.

سس يوق