binüçyüz yetmişiki (1372) şeddesiz;
bindörtyüz onyedi (1417); binüçyüz otuzsekiz (1338) şedde sayılmaz;

binikiyüz doksan beş (1295) şedde sayılır eder. Risaletü’nNur’un hem iki kere ismine, hem sûret-i mücahedesine, hem tahakkukuna ve te’lif ve tekemmül zamanına tam tamına tevâfukuyla beraber; ehl-i küfrün binikiyüz doksanüç (1293) harbiyle âlem-i İslâmın nûrunu söndürmeye çalışması tarihine ve Birinci Harb-i Umumîden istifade ile, binüçyüz otuzsekiz (1338) de bilfiil Nur’dan zulümata atmak için yapılan dehşetli muahedeler tarihine tam tamına tevâfuku ve içinde mükerreren nur ve zulümat karşılaştırılması ve bu mücâhede-i mâneviyede Kur’an’ın nûrundan gelen bir nur, ehl-i îmana bir nokta-i istinad olacağını mânayı işâri ile haber veriyor, diye kalbime ihtar edildi.