Bu pek azîm mes’ele-i kudrete dâir Arabî fıkranın kısaca meâlinin bir nevi tercümesinden evvel, kalbe ihtar edilen bir hakîkatı beyân ederiz. Şöyle ki:

Kudretin vücûdu, kâinatın vücûdundan daha ziyâde kat’idir. Belki bütün mahlûkat, her biri, hem beraber; o kudretin mücessem kelimatıdır. Onun aynelyakîn vücûdunu gösterirler. Onun mevsufu olan Kadîr-i Mutlak’a adedlerince şehâdetler ederler. Daha hüccetlerle o kudretin isbatına ihtiyaç yoktur.