İşte bu iki kılınç Asâ-yı Mûsa gibi birer mu’cizedir. Fakat Asâ-yı Mû-sa, vefat-ı Mûsa’dan sonra vech-i i’câzı kalmadı. Fakat şunlar bâkî kaldılar.

ON ÜÇÜNCÜ İŞÂRET: Mu’cizât-ı Ahmediyye Aleyhissalâtü Vesse- lâm’ın hem mütevatir, hem misâlleri pek çok bir nev’i dahi; hastalar ve ya-ralılar nefes-i mübârekiyle şifa bulmalarıdır. Şu nevi mu’cize-i Ahmediyye (Aleyhissalâtü Vesselâm); nev’i i’tibâriyle ma’nevî mütevatirdir. Cüz’iyatları, bir kısmı dahi ma’nevî mütevatir hükmündedir. Diğer kısmı âhâdî ise de, ilm-i hadîsin müdakkik imamları tashih ve tahric ettikleri için, kanaat-ı ilmiyye verir. Biz de pek çok misâllerinden, birkaç misâlini zikredeceğiz:

Birinci Misâl: Allâme-i Mağrib Kâdı-yı Iyaz, Şifâ-i Şerîf’inde, ulvî bir an’ane ile ve müteaddid tarîklerle, Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm’ın hâdimi ve bir kumandanı ve Hazret-i Ömer’in zamanında ordu-yu İslâmın baş kumandanı ve İran’ın fâtihi ve Aşere-i Mübeşşere’den olan Hazret-i Sa’d İbn-i Ebî Vakkas diyor:

Gazve-i Uhud’da ben Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm’ın yanın-da idim. Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, o gün kavsi kırılıncaya ka-dar küffara oklar attı. Sonra bana okları veriyordu. “At!” diyordu. Nasl’sız, yâni okun uçmasına yardım eden kanatları olmayan okları verirdi. Ve bana emrederdi: “At!” Ben de atardım. Kanatlı oklar gibi uçardı, küffarın cesedi-ne yerleşirdi. O halde iken, Katâde İbn-i Nu’man’ın gözüne bir ok isabet etmiş, gözünü çıkarıp, gözünün hadekası yüzünün üstüne indi. Resûl-i Ek-rem Aleyhissalâtü Vesselâm; mübârek, şifalı eliyle onun gözünü alıp, eski yuvasına yerleştirip, iki gözünden en güzeli olarak, hiçbir şey olmamış gibi şifa buldu. Şu vâkıa çok iştihar etmiş. Hatta Katâde’nin bir hafîdi, Ömer İbn-i Abdi’l-Aziz’in yanına geldiği vakit, kendini şöyle târif etmiş: “Ben öyle bir zâtın hafîdiyim ki: Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, onun çık-mış gözünü yerine koyup, birden şifa buldu. En güzel göz o olmuş.” diye, nazm sûretinde (Hâşiye) Hazret-i Ömer’e söylemiş; onun ile kendini tanıttırmış. Hem nakl-i sahîh ile haber verilmiş ki: Meşhur Ebî Katâde’nin, Yevm-i Zîkarad denilen gazvede, bir ok mübârek yüzüne isabet etmiş. Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, mübârek eliyle meshetmiş. Ebî Katâde der ki: “Kat’iyyen ve asla ne acısını ve ne de cerahatini görmedim”

------------------------------------------------------------------------------------

(Hâşiye):