DÖRDÜNCÜ ZEYL

(Yirmi Dokuzuncu Mektubun Sekizinci kısmının İkinci Remzi)

Kenzü’l-Arşın birinci nükte-i Kur’âniyesi

gayet muazzam hakaikinin küçük bir fihristesi olduğundan aynen derc edildi şöyleki:

 Bir rivayette ism-i azam olan, الله ın en mühim harfi olan başdaki الف  umum Kur’ânda çok sırlara medar olarak kırk bin gelmesi ve ismullahın elifden sonra لا sûretindeki elif, lam on dokuz bin olan meşhur adedi göstermesi ve ismullahın ahirinde olan هـ mecmuu Kur’ân da yine on dokuz bin olarak ikisinin muvafık kelimesi; ve yalnız لام hesab-ı ebcedle otuz olduğuna göre ona muvafık olarak Kur’ânda otuz bin gelmesi; ve yemin vaktinde  ismullahın başında bulunan واو bir hesabca yirmi üç bin,  diğer bir cihette yirmi bin olarak hem ياء nın hem ميم in hem لا nın hem هـ nin on dokuz bin adetlerine ve Kur’ân daki yekünlerine muvafık gelmesi; ve ismullahın başındaki elif, lam ta’rif yani ال yetmiş bin olup Kur’ân kelimatının mecmu-u adedi olan yetmiş bin ededine muvafık gelmesi; hem ismullahın kasem vaktinde başda bulunan ياء ve تاء iki kardeş gibi, ياء on bir bin تاء on bin olarak muvafık gelmesi, hem ahir huruf-u heca ve nida vaktinde يالله denildiği vakit ismullahın başında bulunan ي yirmi bin dokuz yüz , bir cihette on dokuz bin küsür olmakla,  لاın hem هـnin  hem واو ın adetlerine ve Kur’ân daki on dokuz binlik yekunlarına  muvafık gelmesi; ve lafz-ı الله mecmu-u Kur’ânda iki bin küsur ve لا sı  on dokuz bin ve هـ si yine on dokuz bin, mecmu-u kırk bin olup , başdaki Elif’in kırk bin adedine muvafık gelmesi…