Asa-yı Musa | Birinci Hücceti İmaniye | 137
(99-142)

İşte kâinatta câri olan teavün-ü umûmî, seyyarattan tâ zîhayatın aza ve cihâzât ve zerrât-ı bedeniyesine kadar kemâl-i intizamla cereyan eden müvâzene-i âmme ve muhafaza-i şâmile ve semavâtın yaldızlı yüzünden ve zemînin zînetli yüzünden tâ çiçeklerin süslü yüzlerine kadar kalem gezdiren tezyin ve kehkeşan’dan ve Manzume-i Şemsiyeden tâ mısır ve nar gibi meyvelere kadar hükmeden tanzim ve Güneş ve kamerden ve unsurlardan ve bulutlardan tâ bal arılarına kadar me’muriyet veren tavzif gibi pek büyük hakîkatların büyüklükleri nisbetindeki şehâdetleri, kâinatın şehâdetinin ikinci kanadını isbat ve teşkil ederler. Mâdem Risâle-i Nur bu büyük şehâdeti isbat ve îzah etmiş, biz burada bu kısacık işâretle iktifa ederiz.

İşte dünya seyyahının kâinattan aldığı ders-i îmanîye kısa bir işâret olarak Birinci Makam’ın On Sekizinci Mertebesinde böyle:


Səs yoxdur

Asa-yı Musa