Дваесетто Писмо | Прв Дел | 6
(1-9)
Севозвишеното Битие кое може да ви прибави секаква полза и во Чии раце е секое добро дело, ќе ви ја даде заслужената награда, повикувајќи ве, одредено време ќе ве задржи под земја и потоа ќе ве земе при себе. Колку сте среќни вие кои сте ги исполниле своите должности и услуги. Престана вашето мачење,вие поаѓате во спокој и милост, службата на вашите тешкотии престана и вие одите по својата награда.
   Да Возвишениот Моќник, кој ги чува семето и семките кои се страници од тетратката на добрите дела од минатата пролет и сандучињата на дејствата што ги чува за другата пролет, прилично раскошно и стопати поблагородно ги чува ос својата сорта, секако дека и вашите животни резултати исто така ги чува и за сторените услуги обилно ве наградува."


   * ДЕСЕТТИ ЗБОР :  وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

       Тој е еден, Семоќен е. За Него ништо не е тешко да направи. Да создаде пролет, за него е лесно колку да создаде цвет. да го создаде Рајот за него е лесно како при создавањето пролетта. Безбројни суштества што секој ден, секоја година, секое столетие, секој пат одново ги создава, тие со безброј јазици Го признаваат и сведочат за Неговата неограничена моќ.
     Ете, и овој збор објавува ваква радосна вест :
     Еј човеку! Услугите и должностите што ги обавуваш нема да бидат залудни. За тебе е подготвено место каде се наградува, место на радоста. Наместо овој твој минлив свет те чека вечен рај. Верувај и потпри се на даденото ветување од Големиот Создавач, Кого Го имаш спознаено и за Кого ги извршуваш должностите. Неисполнување на даденото ветување за Него е невозможно.
нема глас