ايشته شو مبارك عقللى ذات گيدييور. فقط برادرى گبى صيقنتى چكمييور. چونكه گوزل أخلاقلى اولديغندن گوزل شيلرى دوشونور، گوزل خوليالر ايدر. كندى كندينه اُنسيت ايدر. هم برادرى گبى زحمت و مشقّت چكمييور. چونكه نظامى بيلير، تبعيت ايدر، تسهيلات گورور. آسايش و أمنيت ايچنده سربست گيدييور. ايشته بر باغچه‌يه راست گلدى. ايچنده هم گوزل چيچك و ميوه‌لر وار. هم باقيلمديغى ايچون مردار شيلر ده بولونويور. قارداشى دخى بويله بريسنه گيرمشدى. فقط مردار شيلره دقّت ايدوب مشغول اولمش، معده‌سنى بولانديرمش. هيچ إستراحت ايتمه‌دن چيقوب گيتمشدى. بو ذات ايسه، ”هر شيئڭ اييسنه باق“ قاعده‌سيله عمل ايدوب مردار شيلره هيچ باقمادى. ايى شيلردن ايى إستفاده ايتدى. گوزلجه إستراحت ايده‌رك چيقوب گيدييور. صوڭره گيت گيده بو دخى أوّلكى برادرى گبى بر صحراءِ عظيمه‌يه گيردى. بردن هجوم ايدن بر آرسلانڭ سسنى ايشيتدى. قورقدى، فقط برادرى قدر قورقمادى. چونكه حسنِ ظنّيله و گوزل فكريله؛ ”شو صحرانڭ بر حاكمى وار. و بو آرسلان، او حاكمڭ تحتِ أمرنده بر خدمتكار اولماسى إحتمالى وار.“ دييه دوشونوب تسلّى بولدى. فقط ينه قاچدى. تا آلتمش آرشين درينلگنده بر صوسز قويويه راست گلدى، كندينى ايچنه آتدى. برادرى گبى اورته‌سنده بر آغاجه ألى ياپيشدى؛ هواده معلّق قالدى. باقدى ايكى حيوان، او آغاجڭ ايكى كوكنى كسييورلر. يوقارى‌يه باقدى آرسلان، آشاغى‌يه باقدى بر أژدرها گوردى. عين قارداشى گبى بر عجيب وضعيت گوردى. بو دخى تدهّش ايتدى. فقط قارداشنڭ دهشتندن بيڭ درجه خفيف. چونكه گوزل أخلاقى، اوڭا گوزل فكر ويرمش و گوزل فكر ايسه، اوڭا هر شيئڭ گوزل جهتنى گوسترييور. ايشته بو سببدن شويله دوشوندى كه: بو عجيب ايشلر، بربريله علاقه‌داردر. هم بر أمر ايله حركت ايدرلر گبى گورونويور. اويله ايسه، بو ايشلرده بر طلسم واردر. أوت بونلر، بر گيزلى حاكمڭ أمريله دونرلر. اويله ايسه بن يالڭز دگلم، او گيزلى حاكم بڭا باقييور؛ بنى تجربه ايدييور، بر مقصد ايچون بنى بر يره سَوق ايدوب دعوت ايدييور. شو طاتلى قورقو و گوزل فكردن بر مراق نشئت ايدر كه: عجبا بنى تجربه ايدوب كندينى بڭا طانيتديرمق ايسته‌ين و بو عجيب يول ايله بر مقصده سَوق ايدن كيمدر؟ صوڭره، طانيمق مراقندن طلسم صاحبنڭ محبّتى نشئت ايتدى و شو محبّتدن، طلسمى آچمق آرزوسى نشئت ايتدى و او آرزودن، طلسم صاحبنى راضى ايده‌جك و خوشنه گيده‌جك بر گوزل وضعيت آلمق إراده‌سى نشئت ايتدى. صوڭره آغاجڭ باشنه باقدى، گوردى كه، اينجير آغاجيدر. فقط باشنده، بيڭلرله آغاجڭ ميوه‌لرى واردر. او وقت بتون بتون قورقوسى گيتدى. چونكه قطعى آڭلادى كه بو اينجير آغاجى، بر ليسته‌در، بر فهرسته‌در، بر سرگيدر. او مخفى حاكم، باغ و بوستاننده‌كى ميوه‌لرڭ نمونه‌لرينى، بر طلسم و بر معجزه ايله او آغاجه طاقمش و كندى مسافرلرينه إحضار ايتديگى أطعِمه‌يه برر إشارت صورتنده او آغاجى تزيين ايتمش اولمالى. يوقسه بر تك آغاج، بيڭلر آغاجلرڭ ميوه‌لرينى ويرمز. صوڭره نيازه باشلادى. تا، طلسمڭ آناختارى اوڭا إلهام اولدى. باغيردى كه: ”أى بو يرلرڭ حاكمى! سنڭ بختڭه دوشدم. سڭا دخالت ايدييورم و سڭا خدمتكارم و سنڭ رضاڭى ايسته‌يورم و سنى آرايورم.“ و بو نيازدن صوڭره، بردن قويونڭ ديوارى ياريلوب، شاهانه، نزيه و گوزل بر باغچه‌يه بر قپو آچيلدى. بلكه أژدرها آغزى، او قپويه إنقلاب ايتدى و آرسلان و أژدرها، ايكى خدمتكار صورتنى گيديلر و اونى ايچرى‌يه دعوت ايدييورلر. حتّى او آرسلان، كنديسنه مسخّر بر آت شكلنه گيردى.