سوزلر | اون يدنجى سوز | 269
(266-300)

بشنجيسى: قرآنى ديڭله‌ين إنسانه، قرآنده‌كى علمِ حقيقتى و نورِ حقيقتله دنيانڭ ماهيتنى بيلديرمكلگى ايله دنيايه عشق و علاقه پك معناسز اولديغنى آڭلاتمقدر. يعنى، إنسانه دير و إثبات ايدر كه:


”دنيا، بر كتابِ صمدانيدر. حروف و كلماتى نفسلرينه دگل، بلكه باشقه‌سنڭ ذات و صفات و أسماسنه دلالت ايدييورلر. اويله ايسه معناسنى بيل آل، نقوشنى بيراق گيت.


هم بر مزرعه‌در، أك و محصولنى آل، محافظه ايت؛ مزخرفاتنى آت، أهمّيت ويرمه.


هم بربرى آرقه‌سنده دائم گلن گچن آيينه‌لر مجموعه‌سيدر. اويله ايسه، اونلرده تجلّى ايدنى بيل، أنوارينى گور و اونلرده تظاهر ايدن أسمانڭ تجلّياتنى آڭلا و مسمّالرينى سه‌و و زواله و قيريلمغه محكوم اولان او جام پارچه‌لرندن علاقه‌ڭى كس.


هم سيّار بر تجارتگاهدر. اويله ايسه آليش ويريشڭى ياپ، گل و سندن قاچان و سڭا إلتفات ايتمه‌ين قافله‌لرڭ آرقه‌لرندن بيهوده قوشمه، يورولمه.


هم موقّت بر سيرانگاهدر. اويله ايسه، نظرِ عبرتله باق و ظاهرى چركين يوزينه دگل؛ بلكه جميلِ باقى‌يه باقان گيزلى، گوزل يوزينه دقّت ايت، خوش و فائده‌لى بر تنزّه ياپ، دون و او گوزل منظره‌لرى إرائه ايدن و گوزللرى گوسترن پرده‌لرڭ قپانمسيله عقلسز چوجق گبى آغلامه، مراق ايتمه


سس يوق