سوزلر | اون يدنجى سوز | 271
(266-300)
اون يدنجى سوزڭ ايكنجى مقامى
(حاشيه)

بيراق بيچاره فريادى، بلادن گل توكّل قيل
زيرا فرياد، بلا أندر، خطا أندر بلادر بيل
بلا ويرنى بولدڭسه، عطا أندر، صفا أندر بلادر بيل
بيراق فريادى، شكر قيل مانندِ بلابل، دما كيفندن گولر هپ گُل مُل.
گر بولمازسه‌ڭ، بتون دنيا جفا أندر، فنا أندر هبادر بيل
جهان طولو بلا باشنده واركن، نه باغيررسڭ كوچك بر بلادن، گل توكّل قيل
توكّل ايله بلا يوزنده گول، تا او ده گولسون.
او گولدكجه كوچولور، ايدر تبدّل.
بيل أى خودگام! بو دنياده سعادت، تركِ دنياده.
خدابين ايسه‌ڭ، او كافيدر، بيراقسه‌ڭ ده بتون أشيا لهنده.
گر خودبين ايسه‌ڭ، هلاكتدر، نه ياپارسه‌ڭ بتون أشيا عليهنده.
ديمك تركى گركدر هر ايكى حالده بو دنياده.
تركى ديمك: خدا ملكى، اونڭ إذنى، اونڭ ناميله باقمقده.
تجارت ايسته‌يورسه‌ڭ گر، شو فانى عمريڭى باقى‌يه تبديلده.
أگر نفسڭه طالب ايسه‌ڭ، چوروكدر هم تملسز ده.
أگر آفاقى ايستر ايسه‌ڭ، فنا طامغه‌سى اوستنده.
ديمك دگمز كه آلينسه، چوروك مالدر هپ بو چارشوده.
اويله ايسه گچ، ايى ماللر ديزيلمش آرقه‌سنده...


----------------------------------------------------

   (حاشيه: بو ايكنجى مقامده‌كى پارچه‌لر شعره بڭزر، فقط شعر دگللر. قصدى نظم ايديلمه‌مشلر. بلكه حقيقتلرڭ كمالِ إنتظامى جهتنده، بر درجه منظوم صورتنى آلمشلر.
 
 

سس يوق

سوزلر