سوزلر | اون يدنجى سوز | 288
(266-300)

(بوندن يگرمى بش سنه قدر أوّل إستانبول بوغازنده‌كى يوشع تپه‌سنده، دنيانڭ تركنه قرار ويرديگم بر زمانده، بر قسم مهمّ دوستلرم بنى دنيايه، أسكى وضعيتمه دونديرمك ايچون يانمه گلديلر. ديدم: ”يارينه قدر بنى بيراقڭز، إستخاره ايده‌يم.“ صباحلين قلبمه بو ايكى لوحه خطور ايتدى. شعره بڭزر، فقط شعر دگللر. او مبارك خاطره‌نڭ خاطرى ايچون ايليشمدم. گلديگى گبى محافظه ايديلدى. يگرمى اوچنجى سوزڭ آخرينه إلحاق ايديلمشدى. مقام مناسبتيله بورايه آليندى.)


برنجى لوحه
(أهلِ غفلت دنياسنڭ حقيقتنى تصوير ايدر لوحه‌در.)
بنى دنيايه چاغيرمه آڭا گلدم فنا گوردم.
دما غفلت حجاب اولدى و نورِ حق نهان گوردم.
بتون أشياىِ موجودات برر فانى مضر گوردم.
وجود ديسه‌ڭ آنى گيدم آه عدمدى چوق بلا گوردم.
حيات ديسه‌ڭ آنى طاتدم عذاب أندر عذاب گوردم.
عقل عينِ عقاب اولدى بقايى بر بلا گوردم.
عمر عينِ هوا اولدى كمال عينِ هبا گوردم.
عمل عينِ ريا اولدى أمل عينِ ألم گوردم.
وصال، نفسِ زوال اولدى دوايى عينِ داء گوردم.
بو أنوار، ظلمات اولدى بو أحبابى يتيم گوردم.
بو صوتلر، نعىِ موت اولدى بو أحيايى موات گوردم.
علوم، أوهامه قلب اولدى حِكَمده بيڭ سقم گوردم.
لذّت، عينِ ألم اولدى وجودده بيڭ عدم گوردم.
حبيب ديسه‌ڭ آنى بولدم آه! فراقده چوق ألم گوردم.

سس يوق

سوزلر