سوزلر | يگرمى برنجى سوز | 353
(353-366)
بر زمان سنًّا، جسمًا، رتبةً بيوك بر آدم بڭا ديدى: ”نماز اييدر. فقط هر گون هر گون بشر دفعه قيلمق چوقدر. بيتمديگندن اوصانج ويرييور.“
او ذاتڭ او سوزندن خيلى زمان گچدكدن صوڭره، نفسمى ديڭلهدم. ايشيتدم كه، عين سوزلرى سويلهيور و اوڭا باقدم گوردم كه؛ تنبللك قولاغيله شيطاندن عين درسى آلييور. او وقت آڭلادم: او ذات او سوزى، بتون نفوسِ أمّارهنڭ نامنه سويلهمش گبيدر ويا سويلتديرلمشدر. او زمان بن دخى ديدم: ”مادام نفسم أمّارهدر. نفسنى إصلاح ايتمهين، باشقهسنى إصلاح ايدهمز. اويله ايسه، نفسمدن باشلارم.“
ديدم: أى نفس! جهلِ مركّب ايچنده، تنبللك دوشگنده، غفلت اويقوسنده سويلهديگڭ شو سوزه مقابل ”بش ايقاظى“ بندن ايشيت.
سس يوق