ايشته أى سرسم آرقداش! شو پادشاهڭ خزينۀِ خاصّهسنه مخصوص بيڭ نشان طاشييان شو نورانى و محتشم و پك جدّى ذاتڭ بتون قوّتيله بتون مملكتڭ ايلرى گلنلرينڭ تحتِ تصديقنده بحث ايتديگى بر ذاتِ معجزنمادن و ذكر ايتديگى أوصافندن و تبليغ ايتديگى أوامرنده، هيچ بر وجهله خلاف و حيله بولونهبيلير مى؟ بونده خلافِ حقيقت قابلسه؛ شو سرايى، شو لامبالرى، شو جماعتى هم وجودلرينى، هم حقيقتلرينى تكذيب ايتمك لازم گلير. أگر حدّڭ وارسه بوڭا قارشى إعتراض پارمغڭى اوزات. گور، ناصل پارمغڭ برهان قوّتيله قيريلوب، سنڭ گوزيڭه صوقولهجق.
گل، أى بر پارچه عقلى باشنه گلن برادر! بتون اون بر برهان قوّتنده بر برهان داها گوسترهجگم. ايشته باق: يوقاريدن اينن و هركس اوڭا حيرتندن ويا حرمتندن كمالِ دقّتله باقان، شو نورانى فرمانه (حاشيه ٢٣) باق. او بيڭ نشانلى ذات، اونڭ ياننه طورمش، او فرمانڭ مئالنى عمومه بيان ايدييور. ايشته شو فرمانڭ اسلوبلرى اويله بر طرزده پارلايور كه، هركسڭ نظرِ إستحساننى جلب ايدييور و اويله جدّى، أهمّيتلى مسئلهلرى ذكر ايدييور كه، هركس قولاق ويرمگه مجبور اولويور. چونكه بتون بو مملكتى إداره ايدن و بو سرايى ياپان و بو عجائبى إظهار ايدن ذاتڭ شئوناتنى، أفعالنى، أوامرينى، أوصافنى برر برر بيان ايدييور. او فرمانڭ هيئتِ عموميهسنده بر طرّۀِ أعظم اولديغى گبى، باق هر بر سطرنده، هر بر جملهسنده تقليد ايديلمز بر طرّه اولديغى مِثللو، إفاده ايتديگى معنالر، حقيقتلر، أمرلر، حكمتلر اوستنده دخى، او ذاته مخصوص برر معنوى خاتم حكمنده اوڭا خاص بر طرز گورونويور.