سوزلر | يگرمى ايكنجى سوز | 384
(367-410)

الحاصل: او فرمانِ أعظم، گونش گبى او ذاتِ أعظمى گوسترر؛ كور اولميان گورور.


ايشته أى آرقداش! عقلڭ باشڭه گلمش ايسه، بو قدر كافى... أگر بر سوزڭ وارسه، شيمدى سويله.


او عنادجى آدم جوابًا ديدى كه: ”بن، سنڭ بو برهانلريڭه قارشى يالڭز ديرم: ”الحمد ِﷲ ايناندم. هم گونش گبى پارلاق و گوندوز گبى آيدين بر طرزده ايناندم كه: شو مملكتڭ تك بر مالكِ ذو الكمالى، شو عالمڭ تك بر صاحبِ ذو الجلالى، شو سرايڭ تك بر صانعِ ذو الجمالى بولونديغنى قبول ايتدم. اﷲ سندن راضى اولسون كه، بنى أسكى عنادمدن و ديوانه‌لگمدن قورتاردڭ. گتيرديگڭ برهانلرڭ هر بريسى تك باشيله بو حقيقتى گوسترمگه كافى ايدى. فقط هر بر برهان گلدكجه داها رونقدار، داها شيرين، داها خوش، داها نورانى، داها گوزل معرفت طبقه‌لرى، طانيمق پرده‌لرى، محبّت پنجره‌لرى آچيلديغى ايچون بكله‌دم، ديڭله‌دم.“


توحيدڭ حقيقتِ عظماسنه و ”آمنتُ بِاﷲ“ ايماننه إشارت ايدن حكايۀِ تمثيليه تمام اولدى. فضلِ رحمٰن، فيضِ قرآن، نورِ ايمان سايه‌سنده توحيدِ حقيقينڭ گونشندن، حكايۀِ تمثيليه‌ده‌كى اون ايكى برهانه مقابل، اون ايكى لمعه ايله بر مقدّمه‌يى گوستره‌جگز.


وَ مِنَ اﷲِ التَّوْفِيقُ وَ الْهِدَايَةُ

سس يوق

سوزلر