سوزلر | يگرمى ايكنجى سوز | 399
(367-410)

مثلا: او رحيمِ ذو الجمالڭ باغستانِ كرمندن، معجزاتنڭ صالقيملرندن بر دانه‌جك حكمنده گورديگم ايكى پارمق قالينلغنده بر اوزوم آصماسنه آصيلمش اولان صالقيملرى صايدم: يوز أللى بش چيقدى. بر صالقيمڭ دانه‌سنى صايدم: يوز يگرمى قدر اولدى. دوشوندم، ديدم: ”أگر بو آصما چوبوغى، باللى صو موصلغى اولسه، دائم صو ويرسه، شو حرارته قارشى او يوزر رحمتڭ شروب طولومبه‌جقلرينى أمزيرن صالقيملره آنجق كفايت ايده‌جك. حالبوكه، بعضًا آز بر رطوبت آنجق ألنه گچر. ايشته بو ايشى ياپان، هر شيئه قادر اولمق لازم گلير. {سُبْحَانَ مَنْ تَحَيَّرَ فِى صُنْعِهِ الْعُقُولُ}


يدنجى لمعه: باق، ناصل صحيفۀِ أرض اوستنده ذاتِ أحدِ صمدڭ خاتملرينى آز دقّتله گوره‌بيليرسڭ. باشڭى قالدير، گوزيڭى آچ، شو كائنات كتابِ كبيرينه بر باق؛ گوره‌جكسڭ كه: او كائناتڭ هيئتِ مجموعه‌سى اوستنده، بيوكلگى نسبتنده بر وضوح ايله خاتمِ وحدت اوقونويور. چونكه شو موجودات بر فابريقه‌نڭ، بر قصرڭ، بر منتظم شهرڭ أجزالرى و أفرادلرى گبى بل بله ويروب، بربرينه قارشى معاونت ألنى اوزاتوب، بربرينڭ سؤالِ حاجتنه ”لبّيك! باش اوستنه“ ديرلر. أل أله ويروب، بر إنتظام ايله چاليشيرلر. باش باشه ويروب، ذوى الحياته خدمت ايدرلر. اوموز اوموزه ويروب، بر غايه‌يه متوجّهًا بر مدبّرِ حكيمه إطاعت ايدرلر. أوت گونش و آيدن، گيجه و گوندوزدن، قيش و يازدن طوت، تا نباتاتڭ، محتاج و آج حيوانلرڭ إمدادينه گلمه‌لرنده و حيوانلرڭ ضعيف، شريف إنسانلرڭ إمدادينه قوشمه‌لرنده، حتّى موادِّ غدائيه‌نڭ لطيف، نحيف ياورولرڭ و ميوه‌لرڭ إمدادينه اوچمالرنده، تا ذرّاتِ طعاميه‌نڭ حجيراتِ بدن إمدادينه گچمه‌لرنده جارى اولان بر دستورِ تعاونله حركتلرى، بتون بتون كور اولميانه گوسترييورلر كه؛ غايت كريم بر تك مربّى‌نڭ قوّتيله، غايت حكيم بر تك مدبّرڭ أمريله حركت ايدييورلر.


سس يوق