إنصافسز و دقّتسزلرڭ أڭ زياده نظرِ دقّتنى جلب ايدن شو گبى روايتلردر. حقيقتى شودر كه: دنياده طار نظريمزله، قيصهجق فكريمزله موسى و هارون عليه السلاملرڭ ثوابلرينى نه درجه تصوّر ايدييورز، بيلييورز. عالمِ أبديتده رحيمِ مطلق، سعادتِ أبديده نهايتسز إحتياج ايچنده بر عبدينه بر تك ورده مقابل ويرهجگى حقيقتِ ثواب، او ايكى ذاتڭ ثوابلرينه (فقط دائرۀِ علممزه و تخمينمزه گيرن ثوابلرينه) مساوى اولابيلير. مثلا: بدوى، وحشى بر آدم هيچ پادشاهى گورمهمش. سلطنت حشمتنى بيلمهيور. بر كويده بر آغايى ناصل تصوّر ايدر، او محدود فكريله بر پادشاهى اوندن بيوكجه بر آغا قدر بيلير. حتّى بزده سادهدل بر طائفه وار كه، أسكيدن دييورلردى كه: ”پادشاه، كندى اوجاغى ياننده و تنجرهسنڭ باشنده پيشيرديگى بولغور چورباسى ياننده نه ياپييور، بزم آغامز اونى بيلييور.“ ديمك اونلر، پادشاهى او قدر طار بر وضعيتده و عادى بر صورتده تخيّل ايدييورلر كه، كندى بولغور چورباسنى كندى پيشيرييور، عادتا بر يوزباشى حشمتنده فرض ايدييورلر. شيمدى برى او آدملردن بريسنه ديسه: ”سن بوگون بنم ايچون بو ايشى ياپسهڭ، سنڭ بيلديگڭ پادشاه حشمتى قدر سڭا بر حشمتلك ويرهجگم.“ يعنى بر يوزباشى قدر بر رتبه ويرهجگم. او سوز حقيقتدر. چونكه حشمتِ پادشاهيدن اونڭ طار دائرۀِ فكرينه گيرن، آنجق بر يوز باشيلق قدر بر شوكتدر.