ملائكهلرڭ و روحانيلرڭ كثرتله وجودلرينى قبول ايتمك نه درجه حقيقت و بديهى و معقول اولديغنى و قرآنڭ بيان ايتديگى گبى اونلرى قبول ايتمهين، نه درجه خلافِ حقيقت و خلافِ حكمت بر خرافه، بر ضلالت، بر هذيان، بر ديوانهلك اولديغنى شو تمثيله باق، گور:
ايكى آدم؛ برى بدوى، وحشى؛ برى مدنى، عقلى باشنده اولارق آرقداش اولوب إستانبول گبى حشمتلى بر شهره گيدييورلر. او مدنى محتشم شهرڭ اوزاق بر كوشهسنده پيس، پريشان، كوچك بر خانهيه، بر فابريقهيه راست گلييورلر. گورويورلر كه، او خانه؛ عمله، سفيل، مسكين آدملرله طولودر. عجيب بر فابريقه ايچنده چاليشييورلر. او خانهنڭ أطرافى ده ذىروح و ذىحياتلرله طولودر. فقط اونلرڭ مدارِ تعيّشى و خصوصى شرائطِ حياتيهلرى واردر كه، اونلرڭ بر قسمى آكل النباتدر، يالڭز نباتات ايله ياشايورلر. ديگر بر قسمى آكل السمكدر، باليقدن باشقه بر شى ييمهيورلر. او ايكى آدم، بو حالى گورويورلر. صوڭره باقييورلر كه، اوزاقده بيڭلر مزيَّن سرايلر، عالى قصرلر گورونويور. او سرايلرڭ اورتهلرنده گنيش تزگاهلر و وسعتلى ميدانلر واردر. او ايكى آدم، اوزاقلق سببيله وياخود گوز ضعيفلگيله ويا او سرايڭ سكنهلرينڭ گيزلنمسى سببيله؛ او سرايڭ سكنهلرى، او ايكى آدمه گورونمهيورلر. هم شو پريشان خانهدهكى شرائطِ حياتيه، او سرايلرده بولونمييور. او وحشى بدوى، هيچ شهر گورمهمش آدم، بو أسبابه بناءً گورونمدكلرندن و بورادهكى شرائطِ حيات اوراده بولونمديغندن دير: ”او سرايلر سكنهلردن خاليدر، بوشدر، ذىروح ايچنده يوقدر.“ دير، وحشتڭ أڭ أحمقجه بر هذياننى ياپار. ايكنجى آدم دير كه: ”أى بدبخت! شو حقير، كوچك خانهيى گورييورسڭ كه، ذىروح ايله، عملهلرله طولديرلمش و برى وار كه، بونلرى هر وقت تازهلنديرييور، إستخدام ايدييور. باق، بو خانه أطرافنده بوش بر ير يوقدر. ذىحيات و ذىروح ايله طولديرلمشدر. عجبا هيچ ممكن ميدر كه: شو اوزاقده بزه گورونن شو منتظم شهرڭ، شو حكمتلى تزييناتڭ، شو صنعتلى سرايلرڭ اونلره مناسب عالى سكنهلرى بولونماسين؟ ألبته او سرايلر، عمومًا طولودر و اونلرده ياشايانلره گوره باشقه شرائطِ حياتيهلرى وار. أوت، اوت يرينه بلكه بورك يرلر؛ باليق يرينه باقلاوا ييهبيليرلر. اوزاقلق سببيله وياخود گوزيڭڭ قابليتسزلگى ويا اونلرڭ گيزلنمكلگى ايله سڭا گورونمهمهلرى، اونلرڭ اولمهملرينه هيچ بر وقت دليل اولاماز. عدمِ رؤيت، عدمِ وجوده دلالت ايتمز. گورونمهمك، اولمامغه حجّت اولاماز.“