ديمك أنا، آيينهمثال و واحدِ قياسى و آلَتِ إنكشاف و معناىِ حرفى گبى؛ معناسى كندنده اولميان و باشقهسنڭ معناسنى گوسترن، وجودِ إنسانيتڭ قالين ايپندن شعورلى بر تل و ماهيتِ بشريهنڭ حلّهسندن اينجه بر ايپ و شخصيتِ آدميتڭ كتابندن بر ألفدر كه، او ألفڭ ”ايكى يوزى“ وار. برى، خيره و وجوده باقار. او يوز ايله يالڭز فيضه قابلدر. ويرنى قبول ايدر، كندى ايجاد ايدهمز. او يوزده فاعل دگل، ايجاددن ألى قيصهدر. بر يوزى ده شرّه باقار و عدمه گيدر. شو يوزده او فاعلدر، فعل صاحبيدر. هم اونڭ ماهيتى، حرفيهدر؛ باشقهسنڭ معناسنى گوسترر. ربوبيتى خياليهدر. وجودى او قدر ضعيف و اينجهدر كه؛ بِالذّات كندنده هيچ بر شيئه تحمّل ايدهمز و يوكلنهمز. بلكه أشيانڭ درجات و مقدارلرينى بيلديرن ميزان الحرارت و ميزان الهوا گبى ميزانلر نوعندن بر ميزاندر كه؛ واجب الوجودڭ مطلق و محيط و حدودسز صفاتنى بيلديرن بر ميزاندر.