هم دير: ”شو عالم چندان فانيدر، فقط أبدى بر عالمڭ لوازماتنى يتيشديرييور. چندان زائلدر، گچيجيدر؛ فقط باقى ميوه‌لر ويرييور، باقى بر ذاتڭ باقى أسماسنڭ جلوه‌لرينى گوسترييور. و چندان لذّتلرى آز، ألملرى چوقدر؛ فقط رحمٰنِ رحيمڭ إلتفاتاتى، زوالسز حقيقى لذّتلردر. ألملر ايسه ثواب جهتيله معنوى لذّت يتيشديرييور. مادام مشروع دائره؛ روح و قلب و نفسڭ بتون لذّتلرينه، صفالرينه، كيفلرينه كافيدر. غيرِ مشروع دائره‌يه گيرمه. چونكه او دائره‌ده‌كى بر لذّتڭ بعضًا بيڭ ألمى وار. هم حقيقى و دائمى لذّت اولان إلتفاتاتِ رحمانيه‌يى غائب ايتمگه سببدر.“

هم ضلالتڭ يولنده سابقًا بيان ايديلديگى گبى أسفلِ سافلينه إنسانى اويله بر سقوط ايتديرييور كه؛ هيچ بر مدنيت، هيچ بر فلسفه اوڭا چاره بولامادقلرى و او درين ظلمات قويوسندن هيچ بر ترقّياتِ بشريه، هيچ بر كمالاتِ فنّيه إنسانى چيقاراماديغى حالده، قرآنِ حكيم ايمان و عملِ صالح ايله او أسفلِ سافلينه سقوطدن إنسانى أعلاىِ علّيّينه چيقارير و دلائلِ قطعيه ايله چيقارماسنى إثبات ايدييور و او درين قويويى ترقّياتِ معنويه‌نڭ باصامقلرى ايله و تكمّلاتِ روحيه‌نڭ جهازاتيله طولديرييور.

هم بشرڭ اوزون و فورطنه‌لى و دغدغه‌لى اولان أبد طرفنده‌كى يولجيلغنى غايت درجه‌ده تسهيل ايدر و قولايلاشديرر. بيڭ، بلكه أللى بيڭ سنه‌لك مسافه‌يى بر گونده كسديره‌جك وسائطى گوسترر.

هم سلطانِ أزل و أبد اولان ذاتِ ذو الجلالى طانتديرمقله، إنسانى اوڭا بر مأمور عبد و بر وظيفه‌دار مسافر وضعيتنى ويرر. هم دنيا مسافرخانه‌سنده، هم برزخى و اُخروى منزللرده كمالِ راحتله سياحتنى تأمين ايدر. ناصلكه بر پادشاهڭ مستقيم بر مأمورى، اونڭ دائرۀِ مملكتنده، هم هر ولايتڭ حدودلرندن سهولتله و طيّاره، گمى، شمندوفر گبى سرعتلى واسطۀِ سياحتله گزر، گچر. اويله ده: سلطانِ أزلى‌يه ايمان ايله إنتساب ايدن و عملِ صالح ايله إطاعت ايدن بر إنسان، شو مسافرخانۀِ دنيا منزللرندن و عالمِ برزخ و عالمِ محشر دائره‌لرندن و هكذا قبردن صوڭره‌كى بتون عالملرڭ گنيش حدودلرندن برق و براق سرعتنده گچر. تا سعادتِ أبديه‌يى بولور. و شو حقيقتى قطعى إثبات ايدر و أصفيا و أوليايه گوسترر.