سوزلر | اوتوز اوچنجى سوز | 919
(872-924)
اوتوز برنجى پنجره

لَقَدْ خَلَقْنَا اْلاِنْسَانَ فِى اَحْسَنِ تَقْوِيمٍ

وَ فِى اْلاَرْضِ اٰيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ ❊ وَ فِى اَنْفُسِكُمْ اَفَلاَ تُبْصِرُونَ

شو پنجره إنسان پنجره‌سيدر و أنفسيدر. و أنفسى جهتنده شو پنجره‌نڭ تفصيلاتنى بيڭلر محقّقينِ أوليانڭ مفصّل كتابلرينه حواله ايده‌رك يالڭز فيضِ قرآندن آلديغمز بر قاچ أساسه إشارت ايدرز. شويله كه:


اون برنجى سوزده بيان ايديلديگى گبى: ”إنسان، اويله بر نسخۀِ جامعه‌در كه: جنابِ حق بتون أسماسنى، إنسانڭ نفسى ايله إنسانه إحساس ايدييور.“ تفصيلاتنى باشقه سوزلره حواله ايدوب يالڭز اوچ نقطه‌يى گوستره‌جگز.


برنجى نقطه: إنسان، اوچ جهتله أسماءِ إلٰهيه‌يه بر آيينه‌در.


برنجى وجه: گيجه‌ده ظلمات، ناصل نورى گوسترر. اويله ده: إنسان، ضعف و عجزيله، فقر و حاجاتيله، نقص و قصوريله، بر قديرِ ذو الجلالڭ قدرتنى، قوّتنى، غناسنى، رحمتنى بيلديرييور و هكذا پك چوق أوصافِ إلٰهيه‌يه بو صورتله آيينه‌دارلق ايدييور. حتّى حدسز عجزنده و نهايتسز ضعفنده، حدسز أعداسنه قارشى بر نقطۀِ إستناد آرامقله، وجدان دائما واجب الوجوده باقار. هم نهايتسز فقرنده، نهايتسز حاجاتى ايچنده، نهايتسز مقصدلره قارشى بر نقطۀِ إستمداد آرامغه مجبور اولديغندن، وجدان دائما او نقطه‌دن بر غنىِّ رحيمڭ درگاهنه طايانير، دعا ايله أل آچار. ديمك هر وجدانده شو نقطۀِ إستناد و نقطۀِ إستمداد جهتنده ايكى كوچك پنجره، قديرِ رحيمڭ بارگاهِ رحمتنه آچيلير، هر وقت اونڭله باقه‌بيلير.

سس يوق

سوزلر