سوزلر | لمعات | 987
(925-1019)
كندندهكى محكى اوڭا عيار ايدهمز. أدبياتده واردر اوچ ميدانِ جولان؛ اونلر ايچنده گزر، خارجنه چيقهماز:
يا عشقله حُسندر، يا حماست و شهامت، يا تصويرِ حقيقت. ايشته يابانى أدبسه حماست نقطهسنده حقپرستلگى ايتمز.
بلكه ظالم نوعِ بشرڭ غدّارلقلرينى آلقيشلامقله قوّتپرستلك حسّنى تلقين ايدر. حُسن و عشق نقطهسنده، عشقِ حقيقى بيلمز.
شهوتأنگيز بر ذوقى نفسلره ده زرق ايدر. تصويرِ حقيقت مادّهسنده، كائناته صنعتِ إلٰهى صورتنده باقماز،
بر صبغۀِ رحمانى صورتنده گورهمز. بلكه طبيعت نقطهسنده طوتار، تصوير ايدييور، هم اوندن ده چيقهماز.
اونڭ ايچون تلقينى عشقِ طبيعت اولور. مادّهپرستلك حسّى، قلبه ده يرلشديرر، اوندن اوجوزجه كندينى قورتارهمز.
ينه اوندن گلن، ضلالتدن نشئت ايدن روحڭ إضطراباتنه او أدبسزلنمش أدب مسكّن هم مُنوّم؛ حقيقى فائده ويرمز.
تك بر علاجى بولمش، او ده رومانلريمش. كتاب گبى بر حىِّ ميّت، سينهما گبى بر متحرّك أموات! ميّت حيات ويرهمز.
هم تياترو گبى تناسخوارى، ماضى دينلن گنيش قبرڭ خورتلاقلرى گبى شو اوچ نوع رومانلريله هيچ ده اوتانماز.
بشرڭ آغزينه يالانجى بر ديل قويمش، هم إنسانڭ يوزينه فاسق بر گوز طاقمش، دنيايه بر آلُفته فستاننى گيديرمش، حسنِ مجرّد طانيماز.
سس يوق