سوزلر | لمعات | 990
(925-1019)
فاتحه‌نڭ آخرنده إشارت اولونان اوچ يولڭ بيانى
أى برادرِ پر أمل! خيالڭى أله آل، بنمله برابر گل. ايشته بر زمينده‌يز، أطرافنه باقارز؛ كيمسه ده گورمز بزى.
چادير ديركلرى حكمنده يوكسك طاغلر اوستنده قراڭلقلى بر بلوط طبقه‌سى آتيلمش، هم او دخى قاپلاتمش زمينمزڭ يوزى.
منجمد بر سقف اولمش، فقط آلتى يوزى آچيقمش، او يوز گونش گورورمش. ايشته بلوط آلتنده‌يز، صيقييور ظلمت بزى.
صيقنتى ده بوغويور؛ هواسزلق ئولديرر. شيمدى بزه اوچ يول وار: بر عالمِ ضيادار، بر كرّه سير ايتدمدى بو زمينِ مجازى.
أوت بر كرّه بورايه ده گلمشم، اوچنده آيرى آيرى گيتمشم. برنجى يولى بودر: أكثرى بوردن گيدر؛ او ده دورِ عالمدر، سياحته چكر بزى.
ايشته بز ده يولده‌يز، بويله يايان گيدرز. باق شو صحرانڭ قوم دريالرينه، ناصل حدّت صاچييور، تهديد ايدييور بزى!
باق شو دريانڭ طاغ‌وارى أمواجنه! او ده بزه قيزييور. ايشته الحمد ِﷲ اوته‌كى يوزه چيقدق؛ گورورز گونش يوزى.
فقط چكديگمز زحمتى آنجق ده بز بيليرز. اوف! تكرار بورايه دوندك شو زمينِ وحشتزار، بلوط طامى ظلمتدار. بزه لازم: رونقدار ايدر قلبده‌كى گوزى
بر عالمِ ضيادار. فوق العاده أگر بر جسارتڭ وار؛ گيررز ده برابر، بو يولِ پرخطركار. ايكنجى يولمزى:
طبيعتِ أرضى ده‌لرز، او طرفه گچرز. يا فطرى بر تونلدن تيتره‌يه‌رك گيدرز. بر وقتده بو يولده سير ايتدم ده گچدم بى‌ناز و پر نيازى.
فقط او زمان طبيعتڭ زمينى أريته‌جك، ييرته‌جق بر مادّه وار ايدى أليمده. اوچنجى يولڭ او دليلِ معجزى
سس يوق